Love is in the air

Hilsen:

Einu sinni voru tveir hommar á ferd tegar einn homminn rak vid. Tá kvad vid í hinum: Love is in the air.

Hvada tilgangur hefur tessi brandari á blogginu?  Tessi brandari vísar til ad undanfarnar vikur höfum vid Kiddi Sig verid ad vinna hjá Solar í Vejen, oftast nær eftir skólatíma, fram til 9 eda 10 á kvöldin.

Samhlida vinnunni höfum vid kynnst mannsskapnum, og tar á medal einum dana, sem er svona ligelglad gaur. Einu sinni sem oftar finnur Kristinn tessa ótægilegu vidrekstrarfýlu, sem varir lengur en venjulega og oftast nær er lyktin lengi til stadar jafnvel tó daninn sé lengst í burtu vid hinn enda færibandsins. Ì fyrstu hélt Kristinn ad daninn hefdi rekid svona hressilega vid, en tegar lyktin loddi lengur en venjulega, tá var tetta ordid ansi ótægilegt, tar sem daninn átti tad til ad koma og kjafta vid Kristinn, í pásum og inn á milli. Tetta var ordid frekar vandrædalegt tar sem vid vorum farnir ad hafa ákvedna fjarlægd milli okkar og danans. Og tetta var ekki bara einn dagur, heldur nokkrir dagar í röd. Svo vorum vid farnir ad beita ákvednum rannsóknaradferdum, vid ad finna út hvad ylli tessum stöduga vidlodandi vidrekstri. Lokanidurstadan var sú ad tetta væri eflaust sú ad danir eru ódir ad borda rúgbraud, med síld, spægipylsu, osti, púrrulauk og ég veit ekki hvad. Og teir borda ekki eina sneid heldur nokkrar.

Tannig ad lokanidurstadan var sú ad tegar daninn tók upp nestid sitt og úr nestisboxinu komu rúgbraudssneidar, tá vorum vid snöggir ad hverfa í annad horn í gódri fjarlægd frá danarúgbraudinu.

Nú er lyktin horfin bili, enda daninn kominn med kærustu. Tannig ad tad er love in the air, heima, ekki í vinnunni, gudsélof.

Talandi um heima, fékk sent í pósti Heima med SiguRós frá amazon. com. Tjónustan tar fer stödugt batnandi, hef pantad bækur ad undanförnu í tengslum vid nám og persónuleg áhugamál og tetta er allt komid innan teirra tímamarka sem tilgreind eru í skilmálum teirra.

Heima er frábær dvd diskur, mæli med honum fyrir Sigurós addáendur.

Hilsen

Gúru

Hilsen:

Jæja, tad gefst smá tími til ad skrifa bloggid sitt. Er bara ad vinna tvo daga i tessarri viku í Solar, vid Kiddi Sig skiptum vikunni á milli okkar. Hann tekur trjá og ég tvo. Enda nóg ad gera í database, stuttmyndinni, vinnunni, líkamsræktinni og svo vinkonan inn á milli. Inn á milli, tvílíkur klámkjaftur, nei bara smá grín. Enda er hún ótrúlega tolinmód, enda nóg ad gerast hjá henni líka.

En svona er lífid í dag og tetta kemst bara í vanann ad hafa nóg ad hverfa ad, yrdi eflaust ordinn gedveikur ef ég hefdi ekki eitthvad ad gera.

Er reyndar farinn ad finna fyrir tví hversu hádur ég er ordinn líkamsrækt núna. Er kominn nidur í 98 kg, og enn falla kílóin. Enda dagskráin stíf eins og venjulega, spinning tvisvar í viku, sund og hlaup á sunnudögum og svo tessi venjulega líkamsrækt inn á milli. Vid tetta bætist svo vinnan í Solar tar sem mikid er um hreyfingar fram og tilbaka med skannann á lofti og svo ad setja vörurnar í  kassanna.

Tannig ad tessi 110 kg hlunkur er heldur betur farinn ad líta fjandi vel út. Og til ad bæta vid hef ég verid ad panta bækur frá amazon com, vardandi heilsurækt og um jóga.

Samhlida tessa liggja tykkir dodrantar á náttbordinu um námid sem madur les á kvöldin.

Ì sem stystu máli sagt, já ég hef nóg ad gera. En man nú samt eftir mínum dyggum lesendum.

Og svona í lokin var ad klára ad flytja myndefnid af tættinum okkar yfir á tölvu svo hægt sé ad fara ad klippa. Er búinn ad hlægja hér vidstödulaust ad efninu, vona bara ad fleir geti hlegid yfir tessu.

Sjáum til

Hilsen

20 mínútur

Hilsen:

Jæja, madur er búinn ad vera nokk upptekinn undanfarnar 2 viku. Bædi hvad vardar skóla, vinnu og svo stuttmyndaverkefni sem vid höfum verid ad vinna ad undanfarid. Ì upphafi áttum vid ad koma fram med tvær eda trjár hugmyndir, annadhvort auglýsingar, stuttmynd eda teaser, en teaser er svona kynning á mynd eda hugmynd, svipad og tegar menn far á bíó og horfa á brot úr næstu myndum.

Nú eftir ad hafa velt fram og tilbaka hugmyndum hvad gera skyldi, bædi í okkar hóp og svo tegar vid kynntum tetta fyrir bekknum, tá vard ein hugmyndin ofan á, enda fannst öllum hún nokkud gód.

Sú hugmynd fékk vinnuheitid "Cooking for Dummies". Um er ad ræda hugmynd tar sem filmad ér í eldhúsi med kynnir og gestakokki. Gestakokkurinn sem kemur frá Kazakhstan, og gefur sig út fyrir ad vera meistarakokkur, reynist sídur en svo vera sá kokkur sem hann gefur sig út fyrir eftir nokkrar misgódar uppákomur í beinni.

Tennan tátt filmudum vid í sídastlinni viku, nánar tiltekid á fimmtudegi og föstudegi. Fram ad tví höfdum vid undirbúid og valid tökustad, fundid föt og leikmuni, eda "props" Nú skipad var í lid og lenti ég enn einn ganginn í ad leika, ég leik semsé kynnirinn, sem reynda á ad vera meistarakokkur sjálfur. Gestakokkinn, leikur Morten, og gerdi hann tad med tiltrifum, tó erfitt hefdi verid í fyrstu ad leika sannfærandi og öll samtöl eru spunnin á stadnum hjá okkur bádum. En líkt og gerist í hinum raunverulega heimi, tá eru fullt af mistökum, en tau verda í endanum tegar kreditlistinn rúllar med nöfnum teirra sem ad komu gerd táttarins. En fyrir utan mig og Morten, er Audur leikstjórinn, Mathieu var á tökuvélinni ásamt Niklaj og Umair. Enda markmidid ad allir læri hvernig gera eigi stuttmynd, auglýsingu eda eitthvad annad.

Fyrir utan tessa vinnu vid táttinn höfum vid Kiddi Sig brennt til Vejen undanfarnar 2 vikur í vinnu eftir skólatíma og oftast nær komnir heim 10 á kvöldin, eftir ad hafa hlaupid um med skanna fyrir vörurnar sem koma af færibandinu og eiga ad setjast í kassa, til væntanlegra vidskiptavina.

Samhlida tessu er madur ad rífa sig klukkan 6 á morgnana til ad fara á æfingu og svo í skólann.

Og nú er ég kominn ad kjarna tessarrar fyrirsagnar, ég er nefnilega ad sjóda hrísgrjón med matnum mínum og nota tví tímann til ad skrifa tetta blogg. Verd brádum ad rjúka svo ég brenni ekki nidur blokkina med hrísgrjónin í pottinum.

Heyrumst.

Gilli

Krónan

Hilsen:

Nei tetta er ekki studningsblogg fyrir Krónuna heima. Nei tetta blogg fjallar um eina danska krónu, sem vantadi uppá í versluninni Fakta í dag. Málid er ad Fakta hefur sett upp svokallada krónumaskínu vid endann á afgreidslubordunum. Menn borga med kortum enn, en smámyntin fer í tessar krónumaskínu.

Var ad kaupa mér gos, ádur en ég færi ad filma nidri í rádhúsi og kom vid í Fakta. Tegar kom ad mér setti ég krónurnar í maskínuna sem ég var med í vasanum. Ein krónan stód á sér og rúlladi bara vidstödulaust inni í maskínunni. À medan lengdist í rödinni, og afgreidslustúlkan hringdi bjöllu. Til hjálpar kom starfsmadur sem tókst ad losa krónuna,  og tegar betur var ad gád var hún beyglud. Èg rétti stúlkunni krónuna, en nei, hún vildi ekki fá hana, og spurdi mig hvort ég væri med meira á mér. Nei, hvádi ég, geturdu ekki notad tessa krónu? Nei, tad kom ekki til greina, krónan var beyglud og maskínan vildi ekki taka vid henni. Og enn lengdist rödin.

"Ertu med sedla" sagdi hún. Nei sagdi ég. Pattstada. Fauk adeins í mig og benti henni á ad trátt fyrir ad maskínan tæki ekki tessa beygludu dönsku krónu, tá væri tetta krónan sem vantadi upp á.

Stúlkukindind horfdi á mig sljóum augum og gaf sig hvergi. Allt í einu kom hendi med tvær danskar krónur frá tveimur ungum stelpum. Eflaust ordnar treyttar á ad hlusta á tjark okkar fram og tilbaka um dönsku krónuna sem vantadi uppá. Svipad og tegar menn træta ad debetkort séu peningar.

Og tannig lauk teirri verslunarferd í Fakta, ég hundsúr og afgreidslustúlkan bölvadi tessum heimsku útlendingum sem fatta ekki nútíma vidskiptahætti. Eda hvad?

Og svona til ad bæta gráu ofan á svart, tá einmitt í fyrradag turfti ég ad leidrétta eina kassadömu, í Fakta, tegar hún hélt tví fram blákalt ad 10dvd hulstur kostudu 25 danskar en ekki 20 eins og stód í hillunni. Eftir smá pattstödu hringdi hún einnig bjöllu og til adstodar kom stúlka sem rölti med mér inn á ganginn og ég sýndi henni hilluna tar sem ég tók  dvd hulstrin. Kassadaman sú var frekar sneypuleg tegar ég rétti henni 20 danskar. Trátt fyrir tessar uppákomur héld ég áfram ad versla í Fakta, tad er fakta.

Hilsen

Jan á Ìslandi

Hilsen:

Sit hér nidur í kjallaranum í FamilieKanal og er ad horfa á seinni hluta myndar um ferdalag dansks náttúruljósmyndara til Ìslands. Ì fyrsta tættinum taladi hann um ad keyra út í óbyggdir Ìslands, en óbyggdir Ìslands reyndust vera Vestmannaeyjar og Gullni hringurinn.

En nú er hann loks kominn í óbyggdir Ìslands og er ad træda Herdubreidarlindir, og rétt í tessu var hann ad stoppa hjá fossinum Dynjanda fyrir vestan. Daninn gerir mikid úr tví ad tad er ekki heiglum hent ad sitja fastur í náttúrunnni, jafnvel tó hann aki á Land Rover jeppa. Hann er einnig búinn ad gera heilmikid úr tví ad aka yfir lækjarsprænur og dýbt teirra, sprænur sem madur gæti labbad yfir á stígvélum. Enda er hann á ferd ad vori og tví ekki eins mikid í ánum.

En Jan tessi er mikill leikari og nær ad fanga athygli teirra sem ekki hafa komid ádur til Ìslands, og hvad tá brugdid sér um hálendid á jeppa. Enda held ég ad menn turfi ad hafa dágóda reynslu til ad keyra á malarvegunum og um leid ad aka yfir vatnsmiklar ár. Tad er eitthvad sem menn læra med reynslunni.

En, jæja best ad horfa áfram, og einnig brosa út í annad tegar hann ekur gamla háfjallavegi og hossast á jeppanum sínum med tiltrifum um leid og hann ítrekar ad tad er ekki snúid aftur ef hann skyldi sitja fastur í lækjarsprænu.

Hilsen

Danskurinn Ég

Hilsen:

Fyrir hartnær 2 árum sídan sat ég heima í leiguíbúdinni á Stokkseyri og um huga minn svifu margar hugsanir. Mér vard ljóst ad ef ég léti slag standa tá yrdi tetta  ein stærsta ákvördun sem ég hefdi tekid á minni lífsleid.

Tær hafa verid margar ákvardanir seem ég hef tekid á lífsleidinni, en einhvern veginn var tessi ákvördun sú erfidasta. Ad lokum lét ég slag standa og ákvad ad standa vid ákvördunina. Ég hef ekki séd eftir tví sídan.

Èg hafdi á ákvedid ad skella mér í nám í margmidlunarhönnun í Danmörku, nánar tiltekid í Esbjerg. Tessa ákvördun tók ég eftir ad hafa séd fyrr um sumarid auglýsingu um námid. Vissi ekkert neitt um Esbjerg, en kannski adeins meira um vefhönnun, eftir ad hafa setid eina önn í Idnskólanum.

Nú skal tekid fram ad ég er ekkert unglamb lengur, tá var ég 46 ára gamall, og samkvæmt tölfrædinni ætti ég ad vera ordinn vísitölueining med fjölskyldu og börn. Hef aldrei nád teim áfanga, en hver veit, nógur er tíminn framundan.

Nú, eftir ad hafa selt tad mesta sem og pakkad nidur tví sem mestu skiptir, bækur, myndir, tónlist og fleira, var lagt í hann. Flaug med hinu ástsæla flugfélagi IcelandExpress, og tegar ég lenti í Kaupmannahöfn, tá var lagt af stad til Esbjerg med lestinni. Ferdin sú tók 3 tíma, og tegar ég kom tangad fékk ég svokallad dejavú, en fyrir nokkrum árum sídan hafdi ég komid tangad til ad heimsækja gamlan vin af Vestfjördunum, eftir ad hafa verid á Hróarskeldu.

Eftir ad hafa eytt nóttinni á farfuglaheimili var daginn eftir mætt upp í skóla, hálfstressadur yfir med hvernig fólki ég myndi lenda í bekk med. Verd ad vidurkenna ad ég hafdi ákvednar hugmyndir tá sem ég myndi lenda í bekk med, en tær hugmyndir fuku út um gluggann.

Hópurinn samanstód af ungum Dönum, inn á milli fólk frá Týskalandi, Rúmeníu, Frakklandi, Perú, og svo Ìslandi. Tetta reyndist vera fínn og breidur hópur og strax á fyrsta degi eignadist ég gódan vin.

Nú til ad gera langa sögu stutta, tá gekk námid vel, tó í fyrstu hafi tetta verid erfitt, enda langt sídan madur hafdi setid almennilega á skólabekk í lengri tíma. En nú, eftir tessi tvö ár er madur ordinn meira ákvedinn og í huga manns ríkir sú stadfesta ad taka tetta föstum tökum.

Samhlida náminu hóf ég vinnu hjá FamilieKanalen, eftir ad hafa unnid ad verkefni um sjónvarpsstödinni á mínu fyrsta ári. Sú vinna var í fyrstu ólaunud og fólst í klippivinnu á prógrömmum.  Med náminu hafdi ég einnig vinnu í tölvuveri skólans, og fyrsta sumarid mitt vann ég í efnalaug.

Fyrir ári sídan hóf ég störf sem vikar hjá Adecco og get fagnad nú ári hjá tví fyrirtæki. Fyrir tá sem ekki tekkja til tá er vikar afleysingastarfsmadur. Hjá Adecco hef ég unnid hjá flestum stórfyrirtækjum í Danmörku, eins og Arla, Lego, Allison, og nú sídast Solar.

Èg tók strax tá ákvördun í upphafi ad tegar ég flytti til Danmerkur tá væri tad höfudmarkmidid ad setja sig inn í danskt tjódlíf og um leid einnig ad læra málid. Tad hefur gengid eftir og gott betur, jafnvel tó dönskukunnáttan hafi ekki verid sérstök, tá hef ég nád föstum og gódum tökum á málinu.

Námid hefur einnig kveikt áhuga minn á kvikmynda og klippivinnu, og í dag starfa ég sem lausrádinn hjá 3 sjónvarpsstödvum hér. Hef framleitt nú tegar tvær sjálfstædar myndir, um Brörup revíuna og nú sídast heimildamynd um mormónatrúboda. À klippibordinu eru fleiri hugmyndir.

Hér hef ég kynnst fjölda fólks, mest dönum og einnig gódum slatta af útlendingum, í tengslum vid nám og vinnu. Verd ad vidurkenna ad tad ad kynnast fólki af ödrum uppruna hef víkkad sjóndeildarhring minn töluvert  og er tad bara af hinu góda. Skil ekki fólk, sem vill bara hópast saman um sína landa, og vera med endalausa sleggjudóma um útlendinga, án tess ad hafa kynnst landi og tjód betur og vera svo betur búid eftirá til ad meta framhaldid.. En tetta er kannski ekki neitt nýtt, í tví felst öryggi ad vera innanum landa sína, tala sitt eigid mál og tala um málefni sem allir skilja og tekkja.

En svona ad lokum, hef ekki lítid tilbaka, er sáttur og ánægdur med mitt hlutskipti í dag, tetta var erfitt í fyrstu, en nú er madur ordinn reyndari, sjálfsöruggari og um leid hefur madur fundid tilgang med náminu og framhaldinu ad námi loknu.

Gudslifandi feginn ad ég ákvad ekki ad sofa yfir mig ad morgni 31 ágúst 2006.

Hilsen