Sjónarsviptir

Hilsen:

Það er skarð fyrir skildi. Einn litríkasti stjórnmálamaður og skörungur í íslensku stjórnmálalífi er  fallinn frá. Það er sjónarsviptir að falli Einars Odds Kristjánssonar.

'Eg fékk tækifæri til að kynnast Einari Oddi og fjölskyldu hans þegar ég bjó á Flateyri frá 1995-2000. Þá var Einar Oddur mjög áberandi enda Flateyringar að jafna sig eftir hörmungarnar miklu sem gengu yfir byggðarlagið. Þá var Einar Oddur í tengslum við fyrirtæki sitt Skelfisk sem gerði út bátinn Æsu sem var á skelfiskveiðum í Arnarfirði. Það gustaði  ætíð af Einari Oddi, bæði í fasi ogframkomu á mannamótum enda maðurinn þekktur fyrir að liggja ekki á skoðunum sínum.

Minnistæðast er mér þó þegar Einar Oddur lék prest í mynd Lýðs 'Arnasonar sem tekin var að öllu leyti upp á Flateyri, og í því hlutverki sem og öðru í gangverki lífsins var Einar Oddur alveg einstakur.

'Eg kveð Einar Odd og þakka fyrir skemmtileg samskipti bæði á meðan veru minni stóð á Flateyri og þegar ég rakst á hann á förnum vegi í miðbænum.

Fjölskyldu hans votta ég mína dýpstu samúð og hluttekningarkveðjur.

 

Kv

Egill Egilsson 

 

 

Ertu kolefnisjafnaður?

Hilsen:

Jæja, þetta er nú meira letilífið á manni þessa dagana. Er eiginlega að jafna mig eftir veikindakast í síðustu viku sem hélt mér heima í hartnær 5 daga. Fékk einhverskonar afbrigði af mýrarköldu, með hitavellu, verkjum og almennri ógleði. Fyrir utan það var ég viðþolslaus í vinstra auganu, en það er náttúrulega tilkomið af of mikilli tölvusetu fyrir framan skjáinn. En ég er orðinn frískur á ný o ghef setið heima við hönnun og sitthvað fleira. Er að undirbúa "innrás" mína á ljósmyndamarkaðinn á netinu, rakst um áhugaverða síðu sem heitir www.photolia.co.uk 

Þar geta menn sett inn ljósmyndir sínar og selt þær, engar skuldbindingar, og ekkert vesen eins og á öðrum síðum. Hef reyndar haft myndir á flickr com og eyefetch. com, en lítið skilað sér þaðan, en ég hef kannski ekki verið sá aktívasti. Nú og fyrir þá sem dreyma um að gefa út bók án þess að væla utan í einhverjum útgefendum heima þá eru margar forvitnilegar síður þar sem menn geta gefið út bækur með litlum tilkostnaði. Þær helstar sem ég hef kíkt á eru þessar tvær og reyndar mæli ég með www.lulu.com. En hér eru síðurnar: www.forlag1.dk  og svo www.lulu.com

Hugmyndafræðin á bakvið þessar síður eru þær að þú hefur tök á að gefa út bækur og viðkomandi síður hjálpa til við útgáfuna með nútíma tækni sem breytt hefur öllu hvað varðar útgáfu á eigin efni. Þær byggja einnig á þeirri hugmyndafræði að þú standir sjálfur að baki sölunni á bókinni, en auðvitað geta þær aðstoðað gegn greiðslu. En kostnaðurinn er ekki verulegur, ef ég tek sem dæmi um dæmi þar sem ég var að velta fyrir með að gefa út bók með 50 síðum, dreifa henni í 500 eintökum, og heildarkostnaður var 650 dollarar með öllu kostnaði við prentun á bókinni með forsíðu í lit að mig minnir.

Ef manni slá inn leitarorð tengt þessu á google.com þá spretta upp mörg svona forlög, fyrir fólk eins og mig sem ganga með rithöfundinn og ljósmyndarann í maganum og vilja koma þessu frá sér í staðinn fyrir að safna ryki í hillum og möppum. Þannig að möguleikarnir eru fyrir hendi, allt annað nú en þegar ég sendi handrit að ferðasögu minni frá 1998 til Mið-Ameríku til allra þekktustu útgefendur landsins þá og oftast nær var niðurstaðan sú að þetta hentaði ekki útgefendum þá þar sem markaðurinn var ekki fyrir hendi þá.

En í dag, þá horfir allt öðru vísi við. ekki satt'

En segið mér eitt, eru allir að verða vitlausir þarna heima með nýjasta tískuheitið, kolefnisjafnaður? Hver fann upp á þessu? Las um daginn að sláttuvélar eru meiri mengunarvaldur en bílar? Og hvað með beljurnar sem freta útí andrúmsloftið nokkrum mengunarfretum? Og segið mér eitt, er það að friða samviskuna að kaupa svokallaðan "grænan" bíl, sem þrátt fyrir allt mengar? Og hvað með allar flugferðirnar, mengunin hverfur ekki þó menn greiði fyrir kolefnisjafnað fluggjald? Nógu var dýrt að fljúga innanlands að menn bæti ekki þessum lið við í fluggjaldið? Ef menn vilja gera einhverja alvöru  úr þessu þá felst vandinn í því að kaupa frekar bíla eins og rafbíla eða vetnsibíla? Eða sleppa því og fjárfesta í hjóli, það er ekki mikil mengun af þeim. Er að sjá það betur og betur hérna hvílíkur luxus það er að hjóla allar sínar ferðir á sérmerktum hjólreiðabrautum, þar sem ökumenn virða rétt hjólreiðamannsins og hvar sem maður kemur í fyrirtæki eða í miðbæinn er gert ráð fyrir hjólreiðastæðum. Þessa menningu vantar enn heima, sorglegt að segja frá, í staðinn eru menn að friða sig með einhverri tískubólu sem senn hverfur af vörum manna eins og 'Island fíkniefnalaust árið 2000. Hvernig er staðan í dag?

Og svona í lokin? Ef Amazon frumskógurinn, og þá á ég ekki við amazon.com bókabúðina, hverfur að fullu þá geta menn heldur betur farið að naga sig í handarbökin yfir þeirri eyðingu sem á sér þar stað núna, þar sem menn ryðja heilum skóg í burtu á næstu tveimur áratugum, til þess eins að stunda sojabaunarækt og  brenna niður heilan skóg til þess eins að ryðja fyrir meira landrými? Hvar verðum við stödd þá? Sjónaukanum er því miður settur á rangt auga eins og alltaf. Auðvitað gott að við förum fram með góðu fordæmi, en það þarf að fylgja hugur með því, ekki einhverja syndaaflausn með því að borga hærra verð fyrir samgöngur, en mengunin heldur áfram þrátt fyrir það.

Kv

Gilli 

Que/Hva/What

Hilsen:

var smá tíma að hugsa um þessa fyrirsögn. En hún er tilkomin af því að undanfarið hef ég verið að horfa á niðurhalaða þætti um Hótel Tindastól, með John Cleese í aðalhlutverki sem kúgaður og stressaður hótelstjóri á einhverju sveitahóteli. 'A þessu hóteli starfar þjónninn Manuel, sem er frá Barcelona og kann aðeins örfá orð í ensku. Manuel til hróss má segja að hanner alltaf tilbúinn til að bæta við enskukunnáttuna, en það er svona upp og ofan. En Manule bætir úr enskuleysinu þegar hann skilur ekki hvað verið er að segja þega hann hallar undir flatt, horfir á viðmælanda sinn, og segir á sinni ylhýru spænsku, Que, eða í beinni þýðingu, Hvað?

Að horfa á þessi þætti er alger snilld, og ég er mikið að spá í að hala niður Staupasteini þáttunum á næstunni. Eða Cheers sem þekkja þá betur undir því nafni.

Nú, en manni líður ekki ósvipað og Manuel þegar maður er að myndast við að tala dönsku að þá er maður oftast nær einsog Manuel, þegar maður segir Hva, eins og daninn segir í tíma og ótíma sjálfur. Oft skilur maður ekki alltaf hvað daninn er að segja á sinni kartöflutroðnu dönsku máli, en eins og Manuel þá hlusta ég grannt eftir, og næ oftast orðunum. Það hefur gagnast mér fram að þessu.

Nú, en svo er það líka annað mál að ég er smátt og smátt að komast að því, eftir öll þessi ár, vinnandi eins og forku þetta 12-15 tíma á dag, viku eftir viku, ár eftir ár hefur "skaðað" mann allverulega. Eflaust vísindalega sannað, en eitt er víst, til lengri tíma séð ekki eins gott. En málið er það að loksins er vinnan í svitasjoppunni farin að aukast frá þetta 4 tímum upp í 8 tímana, og fyndnast af öllu, er að maður er algerlega búinn eftir daginn, þrátt fyrir að vera harðjaxl af klakanum. En svo afturámóti er öll þessi vinna frá 'Islandi farin að skila sér í því að maður er vanur að vinna jafnt og þétt, miðað við danann, sem er voðalega mikið háður pásu kerfinu. Og svo vill daninn ekki vinna alltof lengi heldur. Dæmi um það er að þegar ég er búinn að vinna á mánudögum og hjóla niður í ræktina, þá eru flestir farnir heim  klukkan sex, vilja njóta dagsins. En þá kem ég eftir langan dag hjá Lasse og svo í svitasjoppunni, þá kem ég og tek á því. Enn eitt dæmið er það að flestir eru búnir að klára innkaup sín eftir klukkan 4 í Nettó og þegar ég versla þar í kringum 7 eða 8 um kvöldið  er verslunin tóm, ekkert stress.

Þannig að það er margt ólíkt í kýrhausnum hér sem  og heima. Að mörgu leyti þægilegra að klára 8 tíma vinnu og fara heim og njóta dagsins.  Sitja úti í sólinni, drekka einn ódýran bjór og slappa af, það er bara bónus eftir það sem er á undan gengið. Eflaust er maður orðinn ansi danskur í sér, svei mér þá.

Hilsen

 

Hi from Gilly:

Lately I have been watching some old programs that I have downloaded, called Fawlty Towers with John Cleese as the owner and hotel manager of a country hotel, where everything seems to be going the wrong way. In his service he has a waiter from Barcelona, called Manuel, who despite his lack of english, makes it up by saying Que, when he doesnt fully grasp what is been said to him by his boss or the guests. These programs are the most funny ever and many times I have been screaming of laughter.

In a way I kinda feel like Manuel when I am trying to speak my danish here, because when I dont understand what the average dane says to me with his potato choked danish, I say Hva, which the danes use constantly in every start and end of conversation. This  I do to compromise and also to try to understand what is being said. So far so good it has managed to make me understand what is being said, it slows down the dane speaking to me.

 Well finally my work has been picking up from 4 hours up to 8 hours of work, which is good. For a person like me that is used to 12-15 hours work a day, every week and for years, going from 15 hours a day to 8 hours is  a great change. In a way it has kinda "damaged" me because I am so used to work, and working 8 hours a day takes a little time to accept. But also it is in my favor having worked like this through the years, because I am more work oriented than the dane who is more used to taking breaks, and not working too long, so they can enjoy the day after work.

This I can feel when I finish work, and go to the gym and work out, in a empty gym, because the danes are gone home to, and also when I go to Netto around 7 or 8 it is empty besides the staff, this is because the danes finish shopping after 4 . SO in a way this lifestyle is in many ways different from the lifestyle I am used to from Iceland.

It feels good to be here, and when coming home, sitting outside and just drinking a beer in the sunshine and just relaxing after a nice day at work, that makes my life worth while.

Bye from Gilly 

 

 

Sælir eru frjálsir.

Hilsen:

Jæja þetta er óvenjulegt, blogg með varla sólarhrings mun á milli. En mér hefur verið hugsað til ástandsins, eða réttara sagt karpsins heima um að selja bjór og vín í matvöruverslunum heima. Endalaust karpað fram og tilbaka um skaðsemina og gróðahyggju kaupmanna. Ekki virðist reynt að hugsa um hvort að núverandi fyrirkomulag sé ekki löngu orðið úrelt.  Jafnvel ekki reynt að aðlaga sig að breyttum hugsunarhætti og líta til nútíðarinnar. Allavegana veit ég það að þeir sem ég hef rætt þessi mál við hérna, finnst þetta jaðra við steinaldarhugsunarhátt.

'Aður en ég flutti út hingað til Danmerkur þá hafði ég lítið leitt hugann að þessu og fundist þetta eins og margt annað karp heima bera vitni af algjöru sjálfsforræði útvaldra stjórnsýslumanna og annarra til að stjórna hugsunum okkar og löngunum eftir þeirra hag. Eftir að út var komið og nú eftir 11 mánaða veru, þá gæti  ég ekki hugsað mér þægilegra fyrirkomulag en það að geta skotist annaðhvort í Nettó eftir Harboe eða Carlsberg bjór allt eftir efnum og afkomu. Nú ef svo ólíklega vildi til að ég næði ekki í tíma í Nettó, þá er hægt að bregða sér á næstu bensínstöð og ná sér í kippu þar. Hér eru menn ekki að hamast við að ná í Ríkið fyrir klukkan sex, nei menn taka þetta í leiðinni þegar þeir versla í Nettó, Fötex, Brugsen eða Bilka, þar sem sérstakir vínfræðingar eru tilbúnir til að miðla af fróðleik sínum um gæði og verð vínsins.

Jafnvel í miðbænum eru rauðvínsstofur þar sem hægt er að setjast inn og fá sér eitt eða tvö rauðvínsglös áður en lagt er af stað heim. Jafnvel slátraraverslanir selja rauðvín með steikinni.

Man einhver eftir fárinu varðandi bjórinn? Allajafna var talað um Danmörk sem syndaríkið og bent á að þannig myndi fara fyrir okkur íslendingum ef bjórinn yrði leyfður. Hvar eru þær raddir í dag?

Nei, það er eitt sem víst er, okkur ferst að tala um moldbúahátt þegar við stundum hann af enn meiri innlifun en aðrar þjóðir sem komnar eru lengra áfram á þróunarskeiðinu.

Mín meining er sú, hættum þessu karpi og reynum að gera þetta skynsamlega og hættum að vera með þessi boð og bönn. Vandinn er heimatilbúinn og ættu þeir sem gjálfra mest að líta í eigin barm.

Ekki satt?

Hilsen

Gilli 

Einbúinn/Home Alone

Hilsen:

Á sunnudaginn var hafði ég sest við tölvuna og lagst í þunglyndisleg skrif um hvernig "lífið" hefur fjarað út á heimavistinni. Nú er svo komið að ég og ein frekar fámál verðandi dönsk ljósmóðurnemi eru þau einu sem hittast í eldhúsinu. Allt frá því hún flutti hingað inn hefur hún varla yrt á okkur "útlendingana" frekar talað við dönsku stelpurnar sem voru hérna á sömu hæð. Það var komið svo að ég og Chris frá Póllandi vorum farnir að forðast að lenda saman í eldhúsinu með henni, þarsem þögnin var yfirgnæfandi og oftast nær sat hún og horfði á danskt sjónvarp. Við afturámóti, höfðum meiri hug á að horfa á Simpsons.

En nú eru þau farin, Elena, Sebastian, Janko, Marina, Chris, Mustafa, Margarita, Anton, og nú síðast Chris og fransmaðurinn Thomas, sem hefur verið minn helsti tölvugúrú, varðandi prógrömm.

Þannig að hér ríkir mikil þögn og varla að maður heyri svo mikið sem hnerra. Eins og fyrr segir var maður kominn í einhvern þunglyndisham á sunnudaginn var, en fékk svo heimsókn sem endaði með pizzuáti og glápt á tvær dvd ræmur eftirá, þannig að það var bót í máli.

Svo hefur veðrið valdið vonbrigðum, rigning og vindur og frekar lítið um sólardaga að undanförnu. Þó þarf maður ekki að kvíða því að sumarið sé búið þar sem sumarið nær að teygja sig alveg fram í byrjun október, allavegana miðað við síðastliðið sumar, þar sem veðrið var með eindæmum gott.

En nú er maður búinn að skila af sér skýrslunni umtöluðu og getur aðeins slakað á ogtekið því rólega. Þarf að vísu að fara að huga að öðrum málum eins og klippivinnu og sitthvað fleira, enda framundan í næstu viku, framleiðsluvika hjá FK, þar sem menn fá að spreyta sig á þáttagerð.

Þannig að ekki kvarta menn enn sem komið er.

Kv

 

Hi from Gilly:

Well, the kollegiium here is slowly changing into a very quiet place to live in. Some people are very happy with the peace and solitude, whilst other people miss the life here, meeting different people from different countries. The only people living on my floor are two danish girls and two danish guys plus me. One of the danish girls is so shy that it is kinda awkward sitting in the kitchen sometimes, as she isnt very much the talkative person. For a while me and Chris from Poland tried to avoid being in the kitchen with her, as she hardly said hi, and said hardly a word. And also she dominated the television so he couldnt see his favorite program, Simpsons. 

But now, all my friends that I got to meet here are gone, Sebastian, Janko, Marina, Elena, Margarita, Anton, Chris and Thomas are gone. I have been kinda down about this, and had written a very depressive blog on sunday, but was interrupted by a visit which ended with a pizza and two dvds. So that blog never found its way to the world.

So now I am kinda busy at the moment, havent had time to sink into some depressive mood. Ahead lies a production week, where we are gonna be making individual programs to be viewed next week. So that will keep me busy and also the work ahead concerning the comedy act in august.

So, my blog is gonna show signs of all this activity ongoing. Will try my best to put in some content if I am not totally wasted.

Until later

Bye from Gilly 

 

 

 

Daglegt líf

Hilsen:

Jæja þá er lífið í Danmörku komið í fastan farveg. Vaknað klukkan 7 á morgnana, vegna þess að sólin skín í augun á mér. Sest við skýrslugerð, tékkað á emailinu til að athuga hvort einhver saknar manns, og síðan fram í morgunmat, oftast nær einn, enda fer fólki fækkandi hérna á heimavistinni. Maður veit alltaf þegar einhver er að fara, því að þegar maður kíkir út um gluggann sinn þá standa örfáir einstakling úti og mynda hring um þann sem er að fara. Viðkomandi fer hringinn og faðmar menn og svo er sest upp í bíl og ekið af stað. Þannig hefur þetta verið að undanförnu og ekki laust við að heimavistin sé farin að fá á sig stimpil sem draugahús, enda hljóðlegt og lítið um læti. Svona verður þetta fram í lok ágúst eða allavegana um miðjan ágúst þegar ný andlit fara að birtast á göngunum. Maður fær þá ósjálfrátt á tilfininguna að maður sé orðinn ansi heimavanur og búinn að vera lengi hér. En nú fer senn að líða að því að ég fagna ári í Danmörku.

Og hvernig er tilfinningin að vera hér? Hún er ennþá góð og á hverjum degi fagna ég því að vera hérna. Lífið er svo allt öðruvísi hérna, maður hjólar í vinnuna, þar hittir maður fyrir afslappaðar efnalaugsdömur frá 'Irak, danskar skólastelpur, og svo hressar kellingar á miðjum aldri sem eru til í smá grín á meðan maður svitnar við vinnuna. Og svo er pása og ef veðrið er gott þá er sest út og reynt að ná tveimur sígarrettum á 9 mínútum eða jafnlengi og pásan er. Og svo hringir bjallan og þá er staðið upp skjótt og byrjað að vinna.

Svona gengur dagurinn fyrir sig að öllu jöfnu. Síðan er það hitt lífið, það er klippivinnan hjá Lasse, sem er oftast á mánudögum, þriðjudögum og miðvikudögum, en FamilieKanalen er sent út á fimmtudögum. Þannig að klippivinnan á sér stað á þessum dögum til að standa klárir fyrir fimmtudaginn. Fram að þessu hef ég vaknað sem fyrr segir snemma, og eftir skýrsluvinnuna farið til Lasse fram að hádegi og svo hoppað upp á hjólið og hjólað þessa 3 km leið til vinnu.

Um daginn var sprungið dekk á hjólinu og ég var kominn miðja leið í áttina að vinnunni. Hringdi í Kirsten og sagði henni eins og var, ekekrt mál sagði hún, þú kemur þegar þú ert kominn. Ekki orð um það meir. Og svo að lokinni vinnu þurfti ég að labba heim þessa þrjá kílómetra, og það í bongóblíðu, hitinn þetta 22 stiga hiti klukkan 6 að kveldi. Enda þegar ég kom heim þá fór ég bara í góða sturtu og lagðist upp í rúm, enda búinn á því eftir þann dag.

Gerði svo við sprungna dekkið daginn eftir og hjólaði glaður í vinnuna þann daginn.

Og svona í lokin, enda málið mér skylt. Sá að 'Islandspóstur var eitthvað að gera einni kellu lífið leitt í Grafarvoginum, vegna þess að bréfalúgan hennar var 30cm fyrir neðan áætlaða hæð á bréfalúgu. Er þetta einhver ný löggjöf frá Brussel eða hvað? Hvað með allar hinar bréfalúgurnar í Þingholtinu sem er nánast á jarðhæð, maður verður fljótt kominn í göngugrind við að beygja sig niður þar með gluggapóst. Hérna eru póstsins menn í Danmörku á reiðhjólum, sérútbúnum reiðhjólum, með  grind fyrir framan þar sem á hvíla tveir stórir brúnir pokar, og að sama skapi að aftan, þar er grind með póstpokum. 'Eg hef veitt því athygli að póstsins menn hér í Danmörku eru ekkert að burðast með einhverjar útúrtroðnar töskur með gluggapósti og ruslapósti sem gæti farið tvöfaldan hring kringum jörðina, nei þeir eru með póstinn sorteraðan og síðan er hann settur í póstkassana í viðkomandi blokkum og íbúðum. Þrátt fyrir slæmt orð á sér þá er greinilegt að Post Denmark hugsar vel um starfsmenn sína að þessu leyti. Einn skólabróðir minn fékk vinnu við þetta og er nokkuð sáttur.

Hvað varðar blaðburð, þá er það svo annað mál enda margir sem stunduðu blaðburð á heimavistinni hér í vor. Þar á meðal Janko og Marina, sem stunduðu blaðburðinn og voru oft hálf svefnlaus eftir  burðinn. Enda sögðu þau að stundum voru þau alveg að gefast upp að beygja sig alla leið niður á gangstétt við að troða útúrþykku JP og Politiken í gegnum bréfalúgur sem voru svo þröngar að mús hefði varla sloppið þar í gegn. Það er svo annað mál.

Jæja, best að koma sér í háttinn.

Hilsen. 

Revíuupptökur/Comedy acts

Hilsen:

Það er laugardagur, 16. júní. 'Eg og Valon, sem vinnur með mér hjá FamiliKanalen erum mættir á brautarstöðina í Esbjerg. Við erum á leiðinni til Brörup, til að hefja tökur á videóatriðum sem notuð verða í revíunni í Brörup í ágúst. Það er rigning, og er spáin á þá leið að rigning verður um helgina. Þegar til Brörup var komið var Lars Wagner, einn aðalsprautan í hópnum ekki mættur til að sækja okkur. Það var Lars Wagner sem réði mig í vinnu framyfir tvo aðra.

Eftir smá bið mætti lars og framunda var "falin" myndataka í SuperBrugsen, sem er Nóatún Danmerkur. Þar stóð til að vera með falda myndavél þar sem flöskumóttakan er og til hliðar við hana er ruslaop þar sem menn troða inn ruslpaoka undan dósum og fleiru. 'I góða tvo tíma náðum við aðeins að festa  tvö aðila að losa sig við ruslapoka. Tilgangurinn með þessu var sá að um leið og menn stinga hendi innum lúguna með ruslapokann, þá beið Lars Wagner eftir því að grípa í úlnlið viðkomandi og þakka fyrir með hvellu "tak sá meget" á dönsku. Tveimur var brugðið en ekki svo þegar Lonne, sem er í hópnum þusti fram og útskýrði tilganginn með þessarri uppákomu og um leið hvort allt í lagi væri að nota þessi myndskeið á revíunni sjálfri. Það var sjálfgefið.

Eins og fyrr segir var innkoman rýr og því var ákveðið að filma næsta atriði, sem hafði vinnuheitið, Purple Rain. Hér er um að ræða í annars svo fallegum og hugglegum bæ, er út við endarjaðar bæjarins hús málað í fjólubláum lit. Því fannst nefndarmönnum tilkomið tækifæri að taka húsið fyrir með einu frægasta lagi Prince, Purple Rain. Hugmyndin var sú að nenfadarmenn stilltu sér fyrir utan húsið og myndu síðan, "mima" lagið sem yrði síðan bætt við í fullum tóngæðum. Það hentaði ágætlega að rigningin stóð yfir þegar upptakan átti sér stað. Eigandinn  sjálfur sást bregða fyrir í glugganum.

Að lokinni töku, var brugðið sér á næsta stað, sem var endurvinnslan, en þar stóð til að filma falda myndavél. Svipað og me SuperBrugsen þá var umferðin frekar lítil, þannig að tökum var hætt, og í staðinn farið heim til Lonne og Lars, þeir eru þrír í nefndinni sem heita Lars. Svolítið ruglandi, svipað og Jón heima á 'Islandi.

Þegar heim var komið til þeirra í flott og nýuppgert danskt bóndahús með lóð og bakgarði, og sest við eldhúsborðið kom eiginmaður Lonne, rétti mér brúnt umslag og bað mig að skrifa 1000 með tölustöfum og síðan bókstöfum. Mig grunaði að þarna væri verið að "tjékka" hversu góður ég væri í skrifaðri dönsku, og svo þegar Lars bað mig að skrifa nafnið mitt undir þá fóru nú að renna á mig tvær grímur, þegar Lars opnaði umslagið og rétti mér 1000 danskar. Þetta kom þægilega á óvart, þar sem vinna mín við revíuna er hugsuð sem sjálfboðaliðavinna, einu greiðslurnar sem ég fæ eru ferðirnar fram og tilbaka. 'Eg var eins og eitt spurningamerki og Lars, eiginmaður Lonne, sagði að þetta væri fyrir útlögðum kostnaði, sem fram að þessu hefur verið þrjár ferðir til Brörup, til skrafs og ráðagerða varðandi revíuna.  Þau brostu og sögðu að þetta væri hugsað sem vinnupeningur, og í lok sumars fengi ég aðra upphæð. Mitt hlutverk væri að halda saman nótum og slíku.

Valon sem kom með mér sem aðstoðarmaður, fannst mikið til koma að vinna að þessu verkefni og vill endilega óður og uppvægur vera til aðstoðar við tökur og klippingu á efninu. Hann vonast til að vera með mér innanhandar þegar revían verður sett á svið í ágúst, enda nóg að gera þá.

Þegar heim var komið til Esbjerg vorum við Valon orðnir þreyttir, svangir. Fengum okkur skyndibitafæði og eftir einn öllara á uppáhaldsbarnum mínum var haldið heim á leið. 'EG var varla kominn í heyranda hljóði nálægt  kollegium þegar ég var minntur á það að nú stendur yfir til klukkan 12 í kvöld, 80´s ball í skóginum. Þegar hafa Paul Young, T'Pau, Belinda Carlisle, Alphaville og einhverjar danskar hljómsveitir þvílíkt hækkað í græjunum að það er með öllu ómögulegt að hlusta á svo mikið sem útvarp eða sjónvarp, nema þá til að hækka í græjunum. Lokahnykkurinn á ballinu verður þegar Nena hin þýska stígur á svið og syngur hinn eina og sanna smell, 99 Luftballons á miðnætti. Því að borga 425 danskar þegar maður fær þetta "live" inn um svefnherbergisgluggann?

Hilsen

HI from Gilly:

Today was the first day of the video project that I was hired to work on as a video assistant. This is for a comedy act that will be staged in august. Me and Valon, a fellow worker from FamiliKanalen, went to Brörup today to film some sketches. One of these sketches involved being behind when people throw away their plastic bags after putting their cans in the recycle machine. When they reach inside to throw the bag into the bin, the plan was that Lars, one of the group members for this comedy would grab their wrist and say loud and clearly in danish, thank you. Unfortunately we only managed to film two persons when Lars grabbed their wrist. So after two hours of waiting we went to the next scene, which is the town´s most gruesome house, painted in the purple color. There we made a musicvideo, where, the song from Prince, Purple rain was played  in front of this house, and the committtee,  mimicking the song. It went well and fortunately we got some heavy rain while filming this. We were pleased and headed to the next destination place, which was the  trash yard, where they wanted to have a hidden camera. Unfortunately, yeah once again not many came to get rid of their trash, so we ended up calling it quits there. After a few beers at one of the groups members house, me and Valon headed back to Esbjerg, only to find out that half of the town was attending a 80´s festival, so when I came home to my kollegium, it felt that T'Pau, Belinda Carlisle, Alphaville and some other bands were just playing beneath my window. The festival will end around 12 tonite, when Nena from Germany will sing her most famous song, 99 luftballons.

SO why pay 425 dkr when you get it free?

Bye from Gilly 

Kuldahrollur/Shiver

Hilsen:

Skrifaði ég ekki einhversstaðar að mér væri öllum lokið? Það bættist við, því eftir mína frægu sólbaðsferð á sunnudaginn, þá hefur smá hrollur gert vart um sig, og magnast meir og meir. Ekki batnaði það þegar hitastigið lækkaði frá 30 niður í 18 gráður með smá vindi. 'I gær var ég að vinna í svitasjoppunni og þegar heim var komið var ég kominn með ískyggilegan kuldahroll. Jafnvel þó ég stæði yfir pottunum í gær í eldhúsinu og gufan frá matunu vermdi mig, þá var mér samt kalt. 'I morgun þegar ég vaknaði þá var mér ískalt og hringdi því og  afboðaði mætingu í vinnu og klippivinnu hjá Lasse.  Hef legið heima fyrir, er aðeins skárri núna, en samt hrollur að læðast um líkamann.

Og hvað getur þetta svo verið? Nú er ég ekki læknisfræðilega menntaður, en það er grunur minn að ég hafi fengið snert af einhverri hitaflensu þegar hitastigið lækkar svona skyndilega, enda ekki ósvipað þegar íslendingar hafa farið til Majorku, fljúga svo heim á stuttbuxum og lenda í 10 gráðu hita heima fyrir og leggjast í rúmið í nokkrar vikur. Eflaust svipað hjá mér, nema að á morgun stend ég upp aftur og fer í vinnu og að klippa hjá Lasse. Nenni ekki að hanga heima.

Fyndnast af öllu er að mér barst sending í pósti, frá Amazon.com, bækur sem ég pantaði í apríl, og áttu að vera komnar þann 9 maí síðastliðinn. Ekki skiluðu bækurnar sér á réttum tíma, og var það leitt því að þessar bækur ætlaði ég að nota í prófverkefninu mínu. Eftir nokkur reiðileg bréfaskipti frá mér til Amazon com. kom í ljós að bækurnar höfðu týnst í pósti. Amazon má þó eiga það að svarþjónustan var mjög skilvikr og hröð, og í lokin buðust þeir til að senda bækurnar til mín fyrir þann 25 júni n.k og þær komu í pósti í dag. Gott, þó seint sé. Fyndið líka, þar sem verkefni vina minna,  Janko  og Marinu fjallaði einmitt um amazon. com þar sem ég lagði hönd á plóginn með þeim. Annars hefur komið í ljós að nágranni minn, Thomas frá Frakklandi pantaði nýjan harðdisk frá Frakklandi og lá harðdiskurinn hjá póstinum í Danmörku í tvær vikur, eða þangað til Thomas fór að kíkja eftir sendingunni. Pósturinn hefur frekar slæmt orð á sér hérna, þjónustan er frekar afleit þannig að það kemur ekki á óvart. Þannig að ég er ekki hissa að bækurnar mínar týndust í pósti. Amazon com brást rétt við sendi mér nýjar bækur, fríar, og það eina sem ég þurfti að borga voru tollar af bókunum. Ef allt hefði verið með felldu hefði ég þurft að borga í kringum 400 danskar fyrir báðar bækurnar plús toll. Lán í óláni.

Jæja, mér er orðið hrollkalt. Meira seinna

Hilsen

Hi from Gilly:

I am shivering here. My legs are better, but now I have a shiver running down my spine. It has been like this for the past days, but yesterday it reached its climax. and when I cam home from work last night I felt really cold, and even though I made some food and the steam heated me, afterwards I was just shivering with cold.

My guess is that, not a doctor´s estimate, that i have probably gotten some climate cold, after the degree went from 30 degress down to 18 degrees in one day. So now I am lying under the sheets, shivering, with a headache and just resting. Hope it will pass away quick.

Today I got by post books that I had ordered from amazon.com in april. The books were supposed to arrive the 9th of may, but never showed up. So after a couple of emails to amazon com, with a angry tone, they decided to refund the books and send a new shipment to me, which arrived today. Instead of paying 400 dkr I paid only 169 dkr for customs. This is not the first time this happens, and it is related to that Post Denmark has a bad reputation for losing shipments, and lying around with parcels for a couple of weeks without notice. My neighbour, Thomas from France experienced this exactly, when a harddisk that he ordered was lying around in the shelves of Post Denmark for nearly 2 weeks without being delivered to him. Why this is so I cant explain, but the saying is that manpower at Post Denmark is constantly shifting because of bad salary and also bad management. We the consumer have to suffer while that is ongoing.

Well I better get back to bed, a shiver is looming in my spine. More later.

Bye

Gilly

 

 

Gola/Gale wind

Hilsen:

Vitið það að þegar maður bjó á 'Islandi og ætlaði sér nú að liggja í sólbaði í 15 stiga hita, þá bölvaði maður alltaf golunni í sand og ösku, það var ekki hægt að liggja í sólbaði fyrir skítakulda. Engin furða að maður hefur alltaf verið mjallarhvítur. Þangað til maður flutti til Danmerkur, heldur betur breyting á, ef satt skal segja. Maður er að ná James frá Kamerún, en hann er dekkri en suðusúkkulaði. Ok, kannski ekki svo dökkur, en allavegana er maður orðinn dökkur.

Til stóð að setja brúnkulit á fæturnar, og það hafðist, með kvölum eftirá. Minnir mig óneitanlega á þegar ég var á ferðalagi í Frakklandi fyrir einhverjum árum síðan, nánar tiltekið í Marseilles, þegar ég eldsnemma morguns skokkaði á ströndina og lá þar í sólbaði frá 10-15, inná milli smá skvamp í sjónum og svo aftur upp á klettana. Enda var ferðin eftir það hálfeyðilögð þar sem ég hefði örugglega getað fengið hlutverk í hryllingsmynd með titlinum, Maðurinn sem reif andlitið af sér.  Andlitið var eins og flagnandi brunarúst það sem eftir lifði ferðarinnar og eflaust allir sem mættu mér haldið að ég væri annaðhvort með holdsveiki eða psorias.

En nú eru fætur mínir eldrauðir, og þegar ég stíg fram á morgnana, þá finn ég til með fílnum, því að mér finnst sem fætur mínir séu jafnþykkir og fætur fílsins. Andlit og handleggir eru góðir en fæturnir eru að jafna sig eins og er.

En þar með er ekki sagan öll, því að hið hvímleiðasta kvikindi hefur gert vart við sig, danir kalla það myggen, en ég vill meina að þetta séu moskító sjálfsmorðssveitir, sem skella á manni á fleygiferð og síðan finnur maður nettan sting og eftir á er maður viðþolslaus að klóra sér eftir stunguna.

Jamm það er ekki gefið að vera hérna í 30 stiga hita, rakinn eflaust eitthvað svipaður og maður getur varla reynt mikið eða puðað mikið til þess að svitinn sprettur fram. Og þar sem ég hef ráðið mig á gamla vinnustaðinn minn sem ég byrjaði hjá þegar ég flutti hingað, það er að segja í svitasjoppunni, þá ber vinnustaðurinn nafn með rentu, þetta er algjör svitasjoppa, enda hitastigið helmingi hærra innandyra. Þrátt fyrir það, unir maður sér vel þar  og er þegar orðinn nokkuð sjóaður hvað varðar verkefnin, enda vanur maður eftir fyrri veru mína þar.  Og ágætis laun þar að auki.

Nú, en eins og fyrr segir þá stendur til að hefja vinnu við skýrsluna, og er hún hafin. Hafði samband við Olav og hann sendi mér skýrsluna. Síðan er bara að hefja vinnu við hana. Olav greyið var ekkert  sjálfur mikið upprifinn og eftir langt og gott samtal ákváðum við að sjá til með frekari samstarf.

Inn á milli hef ég verið að undirbúa klippivinnu á efni frá Kántrýhátíðinni 2001. Er búinn að setja upp Adobe Premiere í tölvunni og hef undanfarið verið að fara yfir efnið. Það leynist margt gott efni þarna. 

Fyrirsögnin segir allt sem segja þarf, í dag var gola og satt að segja leið manni eins og heima á 'Islandi, hálf hryssingsleg gola,  hitastigið þetta 20-22 gráður,  og maður var kominn með kuldahroll eftir að hafa hjólað þessa 3 km heim frá svitasjoppunni. En þrátt fyrir það, ágætis tilbreyting, enda var maður farinn að verða hálfþreyttur á þessum endalausa hita. Og framundan virðist vera rigning í kortunum, reyndar smá slæmt, þar sem tvennt stendur til, það er svokölluð 80's hátíð á laugardaginn kemur í skóginum nálægt kollegium, og svo er vinna að hefjast við upptökur á revíunni á laugardaginn kemur. Meira um það seinna. Vona bara að veðrið verði sæmilegt á laugardaginn.

Jæja elskurnar, bið að heilsa, sólbrúnn og uppþornaður.

Hilsen

 

Hi from gilly:

Ok I will admit I have been lazy. Who wouldnt be lazy when everyday the temperature is around 30 degrees. I can remember times in Iceland when I was gonna do some serious sunbathing to get rid of the morbid white color of my skin, and after lying for like 10 minutes, just to endure, I gave up, because of the cold wind that followed lying in 15 degrees outside. So now wonder I have gone through my life like a family member from the Adamson family, white and morbid. But now there is a change. I have now a darker complexion,  and I can wear white t-shirts without people wondering if a white t-shirt is walking towards them.

I mentioned in my last blog that I had intentions of putting some tan on my legs and I managed to do that, but to my discomfort, every morning when I wake up I feel like Tiny the elephant, my legs the thickness of a elephant leg. I dont know why, but they are getting thinner.

Besides that I have the notion that there a suicidesquads rooming the air, in the form of mosquito, who come at you in full throttle and then make a dive into your arm. You feel the sting and then shortly afterwards you are going crazy rubbing and scratching yourself where the suicide bee landed its sting.

Lately the weather has been fantastic, but today we had a strong wind, and it felt suddenly like being in Iceland, I even got a cold thrill down my spine and when I came home I had a hot shower. Showering every day is neccessary otherwise people are gonna try to avoid you because of the sweat stench.

Now at the moment I am preparing work on the report, and in between I have been importing my old movie clips from the country festival 2001 into my computer. I have plans on working on those clips and make something out of it. Bad thing is though that when we made this document, we didnt have a storyboard, only some ideas which we followed through. So it will be a challenge to work on this in the summertime.

There is rain in the clouds for the next days. Hope it wont rain on saturday, there is a 80´s festival with some old bands from that era playing in the park nearby. I am gonna attend, to listen to my favorite song, with Nena, 99Luftballons. That and Rammstein are the only german musicians that I know of.

So dear friends, from Iceland to Philippines, stay posted.

Bye

gilly 

Bless/Goodbye

Hilsen:

Það er hitabylgja hérna. Maður liggur afvelta inni hjá sér og ef maður vogar sér út, þá mætir manni eldveggur af hita. Hitinn er eflaust kominn hátt upp í 30 stig og verður eitthvað svipað næstu daga. Vantar bara að ná smá lit á fæturnar, þær eru ansi hvítar, miðað við upphandleggi og andlit. Það þarf að vera samræmi í þessu.

Mér urðu á mistök þegar ég skrifaði um brúðkaup bróður míns, þar sem ég virðist hafa annaðhvort verið þreyttur eða athyglin ekki alveg í samræmi við orðaflauminn. En allavegana þá skrifaði ég kærasta systir míns, og að því er ég best veit er engin af systrunum lesbísk og hvað þá stigin út úr einhverjum fataskáp. Að sjálfsögðu átti að standa þarna kærasta bróður míns. Þannig er það.

Að undaförnu hef ég verið að stunda  þá stórhættulegu "iðju" að hala niður efni af netinu á ónefndum niðurhalara.  'Eg býst við að Guns og Roses séu ekkert ánægðir með það að ég skuli hlusta á allar þeirra plötur án þess að hafa greitt stórfé fyrir, og hvað þá breska regggaebandið UB40. Og toppurinn á ísjakanum er að sjálfsögðu 6 þættir af hinum frábæru þáttum sem sýndir voru á ruv á sínum tíma, Hótel Tindastóll með John Cleese úr Monty Python. Þetta eru alveg óborganlegir þættir og hægt er að hlaða þá niður alla, 12 að tölu. 'Eg hlóð niður 6 þáttum, og það tók þetta 5 daga að hlaða þá alla niður. Get því unað glaður við mitt í kvöld og horft á breskan húmor.

Nú þar að auki hefur maður horft á brennt efni eins og stórmyndina 300, Apocalypto og einhverjar fleiri. Til stendur að hlaða inn á tölvuna klippiforritið Adobe Premiere til að nota í sumar við klippivinnu á revíunni.

Því að kaupa ef maður getur fengið þetta frítt á netinu og með rétta kóðann?

Nú en aðalfyrirsögnin að þessu sinni varðar þá staðreynd að nú fara menn að tygja sig á heimleið. Ekki ég heldur allir mínir góðir vinir eru að kveðja Danmörk. Sumir með söknuði, aðrir með heimþrá eftir heimalandinu. Vinir mínir frá Slóveníu, Janko og Marina, sem ég hef hitt daglega, drukkið bjór með, spilað billjarð við og margt annað skemmtilegt, borðað saman, stungið smágjöfum í póstkassana hjá hvort öðru, eru að fara í næstu viku, þann 12 júní. Chris hinn pólski, er einnig á förum í lok mánaðarins, til Póllands, og margir fleiri sem maður hefur kynnst, spjallað við, drukkið einn og einn bjór með, eru senn á förum.Hætt er að við að það verði frekar hljóðlegt hérna næstu vikur eða þangað til ný andlit birtast, eins og ég forðum daga, fyrir tæpum 10 mánuðum síðan. Margt hefur síðan drifið á mína daga, og þegar vinir mínir fyrir áramót, frá Póllandi, Slóvakíu og Ungverjalandi fóru til sins heima þá saknaði maður þeirra lengi vel. En maður lærir að lifa með þessu og   gera ráð fyir nýjum vinum frá öðrum heimsálfum. Þegar hef ég í gegnum Janko og Marinu kynnst James sem er frá Kamerún og er svartari en nokkuð annað svartara. En þegar maður sest niður með James og byrjar að tala við hann þá er hann ansi skemmtilegur karakter. Þannig að maður kemur í manns stað. Ekki satt?

Jæja elsku vinir, nær og fjær, hugsa til ykkar allra, sakna ykkar að sjálfsögðu en þið eruð þarna þegar maður þarf á ykkur að halda.  Eigingjarnt kannski en staðreynd, manns bestu vinir eru þeir sem standa manni nærri. 

Jæja best að fara fram og elda eitthvað fyrir kvöldið.

Hilsen

Gilli

Hi from gilly:

There is a heatwave here in Denmark ongoing. When you step outside it is like walking into a wall of flaming fire., The heat has gone all the way up to 30 degrees and today when I came home I was drained of energy just bicycling outside. It is forecasted it will stay like this for the next 3 days or more. so now I need just to cover my hands and face to get some more color on my white legs. They need a little bit tan, to make the total picture.

For the past while I have been downloading a couple of nice things, like all the albums of Guns and Roses, albums with UB40 and the latest acheiviement is the 1.st season of Fawlty Towers, old programs with the Monty Python player himself, John Cleese. Hilariously funny. Gonna look at them tonite.

As hte headline says, goodbye, then that does mean that I am saying goodbye. No it means that it this time of the year that students leave for their homeland, like before xmas, when my favorite friends from Slovakia, Poland and Hungary left. Now its time for Janko and Marina to leave to Slovenia, Chris from Poland is also leaving to Poland, and many other, especially from the 4th floor are leaving. Its gonna be quiet here for a while until in august when new faces appear, just like mine did in august 2006. I have learned to live with the fact  that nobody stays on forever, so its just best to enjoy it while you can, meet people and talk together and move on. Soon I will move out a year from now when I finish my studies.

So my friends, my thoughts are with you, I think of the good times we had together and I am glad that I met you. Hope to see you later on. in Slovakia, Poland, Hungary, Slovenia, Philippines and where ever my friend span the globe.

Bye for now

Gilly