Kíktu í kistuna mína/Models

Hilsen:

Hjúkkan komin og farin, og ég er aðeins betri eftir umbúðaskiptin. Aðgerðin virðist hafa heppnað vel, og enn engin merki um bólgur vegna gleymdra hluta eins og rolex úr, armbands, eða sjúkrahúsverkfæra.

Þarsem ég hef ekki verið aflögufær með að skrifa blogg, og til stóð að enda mánuðinn, þ.e janúar með flottasta módeli 'Islands, henni 'Asdísi Rán Gunnarsdóttur, sem reyndar hefur orðið þess heiðurs aðnjótandi að vera jólamódelið mitt í jólamánuðinum, þá bæti ég hérmeð úr því um leið og ég bendi áhugasömum að fylgjast með albúminu mínu með þekktum sem óþekktum módelum. Klikkið á linkinn albúmin og síðan finnið þið albúmið "módelin hans gilla" og þar munið þið finna á næstu vikum myndir af módelum í gegnum tíðina. Munið, það er bannað að copy og paste. Stóri bróðir fylgist með.

Hilsen

Gilli

 

Hello, once again:

As I have not been in the state of doing much work, I decide to finish last month with one of the models I have worked with in Iceland, one of the most well known model, and which has also been pictured for Playboy. In my link, albúmin you can see more of my work in the following weeks. In this month, if my health allows I will be presenting pictures from my travels, so keep posted.

Bye from Gilly

Sjúkrablogg/Diary of a patient

Sæl verið þið:

Það eru liðnir tveir dagar síðan ég kom heim af spítalanum. 'I gær fékk ég heimsókn frá skólafélaga mínum, og minni bestu hjálparhellu hérna, Olaf. Þó að á milli okkar séu 4 ár, þá hefur þessi einstaklingur reynst mér afar vel, ætíð tilbúinn til að aðstoða, og það hefur eiinig verið gagnkvæmt. Samkvæmt búddiskri hefð skiptir það máli að skila af sér góðu karma, því að í seinna lífi mun maður njóta þess ef maður hefur gert vel við aðra. Olaf mun njóta þess óafvitandi þó hann sé ekki hallur undir karma.

Annars á þetta að vera stutt. 'I gær sem fyrr segir kom hann og aðstoðaði mig við að setja upp office pakkann í tölvuna, ég hef ekki getað opnað skjöl í word . Hann kom einnig með eitthvað að drekka og við ræddum saman. 'A næstu dögum mun hann koma með verkefnin frá skólanum þannig að ég geti fylgst með. Eftir að hann var farinn fór ég í að taka til og gera hreint, enda hef ég haft frekar litla orku undanfarið.  Enda á ég von á heimsókn á mánudegi (í dag) vegna heimahjúkrunar, þannig að maður vildi hafa hreint í kringum sig. Síðan var ég dunda ýmislegt, lesa námsefni og í lokin fylgdist ég með leik Pólverja og Þýskalands. Sá leikur var hreint út sagt til að byrja með mjög spennandi, en augljóst að þjóðverjar höfðu mun meiri leikreynslu en Pólverjarnir sem því miður töpuðu allt of mörgum tækifærum. En góður leikur á að horfa. Eftirá  fór ég inn á herbergi og reyndi með herkjum að horfa á sjónvarpsmyndina Das Boot á DR 1, en sú stöð næst illa og þrátt fyrir góð gleraugu, var varla horfandi á myndina sökum "snjókomu" og truflunar á hljóði. Hefði reyndar getað horft á hana í tölvunni, en var einhvern veginn ekki spenntur fyrir því. Þegar á leið um kvöldið fann ég að hafði verið of duglegur, hefði átt að liggja meira fyrir, og nú sem ég sit og skrifa þennan texta þá er ég frekar slappur. Þannig að dagurinn í dag, sem því miður er sólríkur og bjartur, verður tekinn með hvíld og með sem minnstri hreyfingu.

Hilsen

 

Hi from Gilly:

I have been home for 2 days now, and today I am feeling not well. The reason for this is my own fault, as I was doing too many things yesterday, like cleaning and  kinda on the move the whole day. Today I will get a nurse to come, to change the bandages, and it seems that I will have to take it easy, and not be so active as yesterday. I am on medication, and in between I am fine, but when the medication wears off, I start to get weak again. But today I will have to lie in bed and just take it easy, and try to restrain myself from being active.

My friend and schoolmate, in class, Olaf has been a vital support. Always ready to assist, and available when he can, because he has this code in life of helpinp people, sometimes more than himself.  In my case he has been helping me, like picking me up at the hospital and driving me home, bringing me colas and offering to help me with my studies for the next week. In the buddhist sense, he will enjoy a rich karma in his afterlife, because that every good deed he does to his fellow brothers will come back multiplied. A good thought to think about. Yesterday I watched the final play between Poland and Germany. For the first half hour it was exciting to see, but in the final quarter it was obvious that the Germans had a good hold of the game, and unfortunately the Polish players made too many mistakes, and it was also obvious that the german team was the more experienced in playing a tough game. But the Polish get my salute for getting so far a and to compete with the germans, and this I understand is after like two years of good playing that they have gotten so far. So their chances for the next world championship, I think after 4 years or more, are really good if they improve their play tactics and strengthen their defence. But in all a exiting game. But afterwards I was tired, probably that I hardly had anymore energy left to do but go to bed and try to watch some movie classic,  Das Boot, in bad quality on my tv. I gave up and just went to sleep.

Well, this has to be short. I will try to keep u my friends, abroad, posted.

Bye for now

Gilly 

Undir hnífinn/The cutting edge

Heil og sæl:

Vegna sjúkrahússlegu undanfarið mun ég lítið geta sinnt bloggskrifum á næstunni, þar sem umrædd aðgerð hefur séð til þess að erfitt mun reynast fyrir mig að sitja lengi við skriftir. Um er að ræða endurtekningu á aðgerð sem ég fór í fyrir hartnær 4 árum síðan, þar sem ég var algjörlega óvinnufær í mánuð eða svo og gat ekki setið, hvað þá legið á bakinu. Um er að ræða svipaða aðgerð, þó ekki eins stórtæk og sú fyrri, en allavegana þess eðlis að ég get ekki setið lengi við.

Svona til að bæta við þetta þá fékk ég að kynnast danskri heilsugæslu í sinni bestu mynd. Þar sem öll læknisþjónusta er frí og um leið sjúkrahúsvist þá get ég ekki annað en hrósað læknisþjónustunni fyrir þennan stuttan tíma sem ég lá á sjúkrabeðinu. Aldrei þurfti ég að draga upp veskið, jafnvel ekki fyrir aðgerðina, sem á sínum tíma heima á 'Islandi, kostaði mig 18.000 krónur. Hér var ekki spurt að slíku, í staðinn fékk ég að heyra um sigra Dana á 'Islandi, og fagna ég því að við töpuðum, því ég hefði ekki viljað vera skorinn upp stuttu eftir leikinn við dana ef svo hefði farið að við hefðum sigrað. Enda annar hver læknir og hjúkka að minna mig á ósigur okkar. Reyndar var ég drullustressaður að fara í aðgerðina, því að á meðan ég beið eftir að verða innlagður, þá var ég samkvæmt gömlum vana að lesa fríblaðið 24timer, þar sem aðalfyrirsögnin var um hluti sem gleymst höfðu í sjúklingum, og var tínt til hluti eins og járntengur, bút af stígvéli og sitthvað fleira.  Og ekki batnaði það þegar ég loks, komst í aðgerðina, það er önnur saga, eftir einn og hálfan dag í svelti, að þær tjáðu mér, kvenskurðlæknarnir, hjúkkan var karlmaður, að þær ætluðu að klára að skera mig upp áður en leikurinn við Póland yrði spilaður sama dag. 'EG bað þær vinsamlegast um að flýta sér ekki um of og spurði þær reyndar hvað aðgerðin tæki langan tíma. Svona hálftími, sögðu þær, og eftir það tók við óminnið. Allavegana þegar ég vaknaði þá var mér ekið upp á gang og plantað beint fyrir framan sjónvarp þar sem Danir og Pólverjar voru að spila.  Náði ekki að sjá leikinn til enda þar sem ég var hálfsofandi og hálfdópaður eftir aðgerðina, enda fjandans sama um þann leik.

En nú er maður allavegana kominn heim í "kotið" og á næstu dögum verð ég heimavið þar sem ég fæ heimahjúkrun og svo í lok næstu viku fer ég í skoðun, svona til að athuga hvort þær hafi gleymt Rolex úrinu sínu eða flipanum af Carlsberg dósinni sem þær opnuðu á meðan þær skáru mig upp.

Bara smá djók.

Hilsen

Gilli

 

Hi from Gilli

Unfortunately I wont be able to do much blogwriting for the next weeks or so, as I had to be admitted to a hospital. Not to the mental hospital, not yet, maybe later. NO, I had to be admitted because of an old operation which I had 4 years ago, sprang to life, or to say the least, opened up, which led to that I was getting every day less energy, feeling drained, and tired. After I consulted with a doctor I was admitted to the hospital here in Esbjerg, on wednesday. ON thursday  my operation was followed through, after I had been starving for nearly one and a half day, because of some fowl up between doctors, and  when the operation was finished, instead of driving me back to my room in the hospital, they put me in the tv room so I could watch the match between Denmark and Poland. I dont know why, maybe they wanted to show the icelander their power and strength after beating us in the finals. I didnt care much about that game as I was sedated and tired from the operation, so I was just hauled into my room, and for the last four days or so I have been hospitalized. Got home now, and as beforesaid, the next days or so I wont have the ability to write much, because of the nature of the operation. So bear with me.

Your friend

Gilly 

Að leikslokum/The end

Hilsen:

Þannig fór um leik okkar íslendinga við dani, við urðum að lúta í lægra haldi fyrir þeim. Spennan í fyrri hálfleiknum var alveg óbærileg og maður vonaði svo innst inni að okkur tækist að komast yfir með tveggja eða þriggja marka mun, en allan fyrri hálfleikinn skildi að eins marka munur á milli.

Ekki veit ég hvað sambýlingar mínir hérna hafa haldið um mig þegar þeir sáu mig, étandi óafvitandi tvær brauðsneiðar í einu, fórna höndum, eða þá hrópa af gleði þegar við skoruðum hjá dönum. Og þegar framlengingin var þá var maður nánast farinn að bryðja skeiðina sem maður hélt á með annarri hendi. Og lokamínútan var sú lengsta, og innst inni vonaði maður svo innilega að okkur tækist loks að komast áfram, en því miður raunin varð önnur. Enn á ný urðum við að lúta fyrir dönum, enda höfðu þeir margar góðar og snjallar skyttur og til sögunnar nefni ég leikmann nr. 10 hjá þeim, tveggja metra hár leikmaður á að líta sem léttilega lyfti sér upp og skoraði ófá mörkin hjá okkur. Eftir að hafa tekið hann úr umferð  var leikmaðuyr nr 8 okkur skeinuhættur. Mér fannst eiginlega of mikil ofnotkun á 'Ola Stefánssyni, Alexander var lítið notaður, saknaði að sjá meiri tilþrif hjá Guðjón Val og hvað þá að Sigfús nyti sín. Aðalmennirnir voru Snorri Steinn og 'Olafur, þeir héldu liðinu uppi allan tímann.

Jamm, en svona fór þetta. Ekki við því að gera nema spýta í lófann og halda áfram. Það er ekki eins og við getum ekki spilað á fleiri mótum, nóg af þeim framundan. Nú er bara spurningin, verður Alfreð áfram þjálfari?

Hi from Gilly:

Well we had our game with the danes, and unfortunately we lost, which we are quite used to. But we had a winning streak for a while and the whole first quarter of the game the difference between goal was only one goal. But in the second quarter it seemed that we had lost control of defense and for a while the danes kept on scoring and we managed to keep them inside the boundaries. In the final stretch the goal was 34-34, and we had a extension and lost the game, O think 40-41 to the danes. So it seems that we are not gonna be one of the teams that will participate in the World Championship in 2008. But thats nothing new to us.

I dont know what my fellow housemembers thought of me, shouting with either joy or sadness, holding two sandwiches in my hand and eating them both at a time. For awhile it was really nervewrecking and  in the end It was kinda like a rush, and when we had lost, I felt like a empty balloon. 

So now I am going to bed and calm my nerves. Goodnight

Bye

Gilli 

Uppreisn/The power of Viagra

Hilsen:

Var að lesa blaðið 24timer þegar ég rakst á alveg óborganlega frásögn í blaðinu. Hér kemur fréttin lauslega þýdd:

"Hún hafði vonast eftir heitri nóttu á milli lakanna í hjónbandssænginni. En í staðinn endaði sú von við hliðina á sjúkrabeði.

Eitthvað gekk úrskeiðis hjá ítalskri konu frá Frosinone þegar hún ákvað loks að láta til skarar skríða og hrista ærlega upp í frekar kynferðislegri löngun mannsins síns með nokkrum viagra töflum. Orðin langþreytt á því að eiginmaðurinn sýndi henni enga löngun til kynferðislegra hvílubragða, leysti hún upp tvær pillur af viagra í vínglasi sem eiginmaðurinn drakk með kvöldmatnum. 'Ahrifin leyndu sér ekki, en með öfugum áhrifum, því að eiginmaður hennar fann fyrir sterkum verkjum í brjóstkassa og handleggjum og var í skyndi fluttur á spítala. Þegar þangað kom voru læknar ekki lengi að kveða upp dóm sinn, maðurinn hennar hafði fengið hjartáfall. Við þessar fréttir viðurkenndi hún atferli sitt hágrátandi. Eiginmaður hennar hinsvegar varð svo snortinn af þessarri tilraun hennar, að hann sá enga ástæðu til að skammast yfir athæfi hennar. Að hans mati var þetta merki um kærleika hennar til hans. 'I viðtali við ítalskt blað kom fram að hann hefði í langan tíma þjáðst af stressi og tapað kynferðislegri löngun sinni til konunnar. Eftir þessa kærleiksathöfn hefur honum verið skipað að taka því rólega næsta hálfa árið. Niðurstaðan að mati ítalska miðilsins er því sú, að ef konan hefði bara nýtt gömul húsráð eins og að  nota hvítlauk eða chilli þá hefði kærleiksathöfnin endað öðruvísi, með "uppreisn" eiginmannsins.

Þannig fór um "uppreisn" þá. Hef verið heimavið í dag við að lesa og jafnframt hlustað á danska útvarpsstöð og öðru hverju hefur þulurinn minnt hlustendur á leikinn íkvöld á milli 'Island og Danmerkur, og eitt skiptið sagði hann hreint og beint út, að nú væri komið að því að senda íslendingana heim á hveradalasvæðið sitt í eitt skipti fyrir öll. Gat ekki annað en brosað. Loksins fæ ég tækifæri til að sjá útsendingun, því að ekki hefur verið hægt að horfa á útsendingar frá leikjum okkar hér í Danmörku, þarsem þetta er einhver samningsákvæði. Vísað er þó á einhvern hlekk þar sem hægt er að horfa á leikina, en þegar smellt er á hann kemur í ljós að Danmörk er ekki aðili að þessu sambandi sem leyfir útsendingarnar.

Hilsen/'Afram 'Island. Eða eins og Sykurmolarnir sögðu forðum: Heimsyfirráð eða dauði.

 

Hi from Gilly:

I was reading the danish paper, 24timer, when I came across a newsstory, actually a funny one. It is about a italian housewife who was getting really bored of not enjoying hot nights in bed with her husband, who long ago had lost any sexual longings to her. So to spice up the lovelife she decided to slip two tablets of viagra into his wineglas one evening while they were eating. Hoping that this would really awake him sexually it actually awoke him briskly with a serious heartattack. Her husband was rushed to the nearest hospital where the wife was told that he had gotten a heartattack. When hearing the news she broke into tears, and between sobs admitted her act in his heartattack. When her husband found out what she had done, he couldnt blame her, instead he saw this as a sign of her love towards him. At his doctors advice he is supposed to rest for a half year or so. In an interview in a italian paper he admitted that he had lead a stressful life and lost his sexual longings and desires. In the conclusions of the paper, it maybe would have been wise of his wife to stick to old household recipes, and instead of serving him a viagrafilled drink she could have turned to remedies like white garlic or chilli. They never fail.

Tonite we are playing against Denmark in the World Championship in Handball, and I really hope that we will win Denmark, that would be sweet. Besides buying their precious gems, a victory over them would be really fantastic. 

Hilsen

Gilli 

 

Dómsdagur-hin hliðin/End of our days-the other side to it

Jæja sæl verið þið:

Væntanlegir lesendur hafa veitt því athygli að 1001 fyrsti gesturinn datt inn snemma í morgun. Fagnaðarefni í sjálfu sér og um leið er hægt að fagna því að höfundur þessa bloggs hefur afrekað það að búa hér í Danaveldi í mánuði frá deginum í dag, enda var lagt í hann þann 29. ágúst 2006, þannig að nú er maður búinn að vera hér í hálft ár, og hvergi bilbug að finna á manni enn sem komið er. Er enn ekki farinn að fá ógeð að hlusta á kartöfludönskuna, þvert á móti er hún farin að hljóma eins og fuglasöngur í eyrum mínum. Þar að auki hefur veturinn hér verið með eindæmum hlýr og mildur. Að vísu kom kuldakast í síðustu viku með sjaldséðri snjókomu, og tilheyrandi árekstrum, enda við ekki öðru að búast þegar menn eru hættir að fá snjókomu á vissum tíma árs. Fyrir utan þessa snjókomu hefur veðurfarið verið milt og rigningasamt, enda hefur meðaltalsúrkoma ladrei verið meiri þetta árið. Enda falla vist metin hvert á fætur öðru veðurfarslega séð.

Svona er Danmörk í dag, dagarnir eru farnir að lengjast hvað varðar birtu og fuglasöngur heyrist orðið víða. Reyndar hefur fuglalífið eitthvað farið úr skorðum hér, þar sem hegra hafa haft "vetrarsetu" hér sem heyrir til tíðinda þar sem oftast nær þessi fuglategund hefur flogið syðra og lengur á bóginn. Um daginn mátti lesa í Politiken að innan nokkurra ára yrði hætt við því að Danir gætu sýkst af malaríu, þar sem fyrir væri stofn af þessu afbrigði í skógum landsins, og með hækkandi loftslagshita myndu líkurnar á slíku aukast með hverju árinu. Þannig að það er von að menn spyrji sig hvar öll þessi ósköp endi, og hvað þá þegar biskup einn fer hamförum í predikunarstólnum yfir væntanlegum endalokum heimsins. Og nú hafa fleiri kverúlantar bæst í hópinn, því  að múslimar hafa einnig lýst áhyggjum sínum yfir því að dómsdagur sé framundan. Þó eru sjónarmið þeirra önnur, þar sem þeir hafa minnstar áhyggjur af eyðingu jarðar af hækkandi lofstlagsbreytingum.  Þeirra röksemdir fyrir endalokum jarðarinnar taka mið af kennisetningum spámannsins þar sem eitt af táknunum tengdum dómsdegi eru þau að óhófleg neysla á allskyns  víni og fíkniefnum munu  aukast  til muna og um leið muni allskyns hórdómur og framhjáhald aukast einnig. Þar að auki mun verða aukning á jarðskjálftum  og blóðsúthellingum. Þessi orð koma frá einum iman þeirra hér í Danmörku, Abdul Wahid Pedersen, svona til að bæta við dómsdagsræðu biskupsins.

Merkilegt nokk að allt í einu er Bush farinn að tala fyrir auknig í umhverfisvitund, og finnst manni það koma úr hörðustu átt þar sem megnið af menguninni kemur frá Bandarríkjunum og frá Kína og Japan þar sem liggur við að enginn hreyfir rassgatið á sér nema í bíl. Menn ættu að horfa hingað til Danmerkur þar sem hjólreiðar eru með því mesta sem þekkist í Evrópu og komast Hollendingar þar næstir Dönum. Undirritaður getur vitnað um hollustu hjólreiðar og einnig að hjólreiðar slá út margan megrunarkúrinn og um leið allar þessar megrunarpillur og það sem fylgir því. Þar að auki hefur maður veitt því athygli að margur kvenkosturinn á reiðhjóli er með stinnan rass og góða leggi. Enda kjöraðstæður til hjólreiða, hjólreiðastígar víða og tillitssemi gagnvart hjólreiðamönnum er í hámarki, enda vita bílstjórar það að ef þeir keyra niður hjólreiðamann, að það muni verða þeim dýrt, hvað varðar bætur eða fangelsisvist. Jamm, ef menn verða valdir að  slysi þar sem hjólreiðamaður lætur lífið vegna ónærgætins aksturs þá blasir fangelsisvist við mönnum. Enda finnur maður til mikils öryggis hérna þegar hjólað er um göturnar.

Nú er ég farinn framúr sjálfum mér. Þetta átti að vera stuttur pistill, svona break frá lestri um gagnagrunna, asp, html og fleira. Hér fyrir neðan getur að líta mynd af einu af mínum módelum, Katrínu Laufdal, veit ekkert hvort einhver tengsl eru við 'Ola Laufdal sem rak Broadway og Hollywood á sínum tíma, en fögur er stúlkan allavega, burtséð frá ættartengslum.

Læt þetta nægja að sinni.

Hilsen

 

Hi from gilli:

Recently I mentioned in my blogs about a danish bishop here who overnight got so much mediacoverage that he kinda wished that he had not been so blatant. The reason for this huge media coverage is not related to the most asked question ever, if Jesus will return back, and if Elvis lives. No in his sermon he predicted that soon we will enter our final days, due to the changes in Nature and global warming. This you can read in the  Bible, where it says that both sea and heaven will start to warm and also that there will be wars, countries will fight countries, and nations will raise against nations. This sermon has cause much debate here in Denmark, and recently I read that to follow up on this debate, an muslim iman, has predicted that in the teachings of the profets it is said that one of many signs of the end of Earth as we know it, are huge consumption of wine and drugs, and also a increase in illegal sexual behaviour. Also there will be more bloodshed and a increase in earthquakes.  

Suddenly the notion of saving up for a ticket to the Moon sounds tempting, doesn´t it?  After seeing endless rows of sc-fi pictures through my lifespan I am suddenly starting to see that there is some truth in those movies, in a way that man is actually his own terminator. He decides his own destiny by his own actions.

Hilsen

Gilli 

Here is a picture of martina and lene from germany. Picture taken while preparing pizza for the international committee which held the international dinner.

Velkominn 1001/Welcome 1001

Hilsen:

Þá er það orðið staðreynd, 1001 lesandinn datt inn klukkan 4:30 að staðartíma hér í Danmörku inn á bloggsíðuna mína og býð ég hann eða hana velkomna. Að vísu grunar mig að ég sé þessi 1001 þar sem eingöngu ein heimsókn hefur verið skráð, eða um leið og ég opnaði bloggsíðuna mína. Þrátt fyrir það er ég nokk ánægður með lesendahópinn minn sem virðist fara stöðugt vaxandi, end hef ég á undanförnum mánuðum reynt að hafa síðuna áhugaverða, fræðandi og um leið boðið upp á skemmtilegar uppákomur. Þetta virðist hafa skilað sér, því að meðaltali lesa 16 manns síðuna á dag, og  í vikulokin hafa 80-90 manns lesið síðuna. Maður er kannski ekki orðinn eins stór og Fréttablaðið eða Mogginn í lestri, en það er gaman að vita af því að lesendahópurinn hefur farið vaxandi.

Þannig að núna um hánótt í Danmörku sit ég hér, hef hvílst vel um helgina og er eiginlega andvaka og ákvað því að kíkja á síðun, netið og kannski lesa eina eða tvær greinar áður en maður leggst aftur á koddann.

Hilsen

Gilli.

 

Welcome my devoted 1001 reader of this blog. Since I started this blog, nearly a year ago the readeer group has steadily advanced. At first there maybe 2 or 3 readers per day, mostly myself and two other friends. For  while it stayed that way, but since my move to Denmark the group has grown steadily, and on the latest scale there are about 80-90 people who have read my blog by the end of each week, and that has grown from nearly 25 people a week. On the average around 16 people read my blog everyday, and there have been times when that figure has gone upwards.

I have tried to keep this blog interesting, informative, and also with a attraction, with pictures and trivia, and I intend to keep on doing so, and add more "spice" to it. Of course any comments are welcome to keep this blog ongoing with feedback from my devoted readers. So please feel free to send me your suggestions. Also I do not know of many blogs that are both written simultaneously in icelandic and english.

Hilsen.

Gilli 

Stóri hvellur/Big bang

Hilsen:

Dyggir lesendur mínir, sem eru að  nálgast þúsundið hafa eflaust veitt því athygli að lítið hefur heyrst frá mér. 'I gær held ég að hafi verið fyrsti dagurinn sem ég kíkti ekki á netið eða eitthvað tengt netvinnslu. Enga tiltæka ástæðu hef ég aðra en þá að eftir fyrstu vikuna, þar sem almenn kennsla hófst á nýjan leik, hafi verið meira en nóg að gera við að lesa, enda þessi áfangi meira um teoríuna, eða fræðin sjálf. Nú munum við læra um gagnagrunna, html, fagurfræðilega ímynd og sitthvað fleira.

Og svo til að hræða okkur, þá eru prófin framunan í júní, þannig að nú er eins gott að liggja yfir bókunum.

Eftir að hafa lesið í gær datt ég í smá sjónvarpsgláp þar sem fjallað var um eldgos sem átti sér stað á eyjunni Krakatá, en um er að ræða eldfjallaeyju sem er á milli eyjanna Súmötru og Jövu, skipt í sundur af sundi sem heitir Sundastrait. Dagana 26-27 ágúst  1883 áttu sér stað miklar sprengingar á eyjunni af völdum eldgosa,  sem enduðu með því að sjálft eldfjallið sprakk með miklum krafti sem olli því að 2/3 eyjunnar eyðilagðist af völdum sprenginganna. 165 þorp eyðilögðust þar af 132 sem voru meira eða minna hálfeyðilögð. 36.000 þúsund manns létust af orsökum sprengingarinnar, og mörg þúsund létust þegar flóðbylgjur flæddu yfir nærliggjandi eyjar. Þegar eldfjallið sprakk fylgdi sprengingunni slíkur hvellur að heyra mátti alla leið til 'Astralíu og Mauritius eyja, en samanlagt eru þetta 4800 km allavegana til Mauritius eyja. Höggbylgjurnar sem fygldu sprengingunni fóru sjö sinnum hringinn kringum hnöttinn og í fimm daga fundumenn fyrir áhrifum þeirra. Flóðbylgjan sem myndaðist eftir sprenginguna fór upp í allt að 40 metra hæð og þegar hún skall á land á eyjunni Ketimabang, þá hreinsaði hún allt sem fyrir varð, og  eins og átti sér stað í flóðbylgjunni miklu sem reið yfir á annan í jólum 2004 í 'Indónesíu þá færði hún báta og skip langt upp á land.

Um var að ræða heimildamynd sem sýnd var í danska sjónvarpinu og var hún að hluta leikin og um leið lögð mikil grafíkvinna í vinnsluna hvað varðar áhrifin af eldgossprengingunni, en áhrif af öskufalli eyjunnar fannst alla leið til Evrópu. Þar að auki var kraftur sprenginnar slíkur að hann var 13000 sinnum meiri en sprengjan Little boy sem varpað var á Hiroshima í seinni heimsstryjöldinni, eða allt að 200 tonnum af TNT. Þar að auki gætti áhrifa flóðbylgjunnar alla leið til Englands.

'Arið 2004 settu  sérfræðingar tillögu fram þess efnis að blóðrauði himininn í þekktasta  málverki  norska málarans, Edwards Munch, 'Opið, eigi að lýsa þegar himinn varð blóðrauður af völdum eldgossins.

Eftir þessar hörmungar varð til eyja sem myndaðist eftir fjölmörg minni og ekki eins áhrifarík eldgos, en eyjan heitir í dag Anak Krakatau, eða barn Krakatá.

Maður varð svo heillaður af þessi heimildamynd, og ósjálfrátt varð manni hugsað til flóðbylgjunnar miklu sem varð 2004 þegar næstum því 300 þúsund manns létust, og kom það einmitt fram í þessarri heimildamynd,  að svarthvítar myndir sem teknar voru eftir atburðinn 1883 hefðu alveg eins getað verið teknar 2004, enda aðstæður keimlíkar þar sem flóðbylgjan  átti hlut að verki. Enda minnir mig að þulurinn  hafi talað um að  stærstur hluti neðanjarðareldgosa sem eigi sér stað í  heiminum eigi sér stað á þessum slóðum, enda liggja tvær meginlandshellur ofan á hver annarri og nuddist stöðugt saman, með ófyrirsjáanlegum afleiðingum eins og orðið hafa.

Ef menn vilja lesa meira um þetta þá bendi ég þeim á www.wikipedia.org og síðan að slá inn leitarorðið Krakatau. Þessi síða er hafsjór af fróðleik, slær eiginlega google við.

Læt þetta nægja að sinni.

Hilsen.

 

Hi from gilli:

yesterday I  was in a kinda lazy mood, though not, reading material for school and preparing for next week in school. In between I started looking at the television and started watching a documentary about the island Krakatau, which lies between Sumatra and Java, divided by the Sundastrait.

The documentary was telling about an volcanic explosion that happened in 1883, from the 26-27th of august. The  explosion was so strong that the sound of it could be heard  nearly 1930 miles  all the way to Perth in Australia, and teh effects of the tsunami that followed were traceable all the way to the English channel. The magnitude of the explosion was that big that in comparison with the bomb dropped on Hiroshima in Japan, was 13000 times more, and the devastation was so much that over 36.000 people lost their lives, due to magma flowing and also the tsunamis that followed afterwards.

It is even thought that the painting, The Scream, by the Norwegian painter, Edward Munch depicts the fallout from the volcanic ash, which turned the sky in Norway to bloodred, and Edward Munch himself has said that he saw when the sky turned red, and painted the Scream shortly afterwards after that.

I was so mesmerized by this documentary that I went to www.wikipedia.org and looked up on some more info on this and there is a lot there about this island, which today is based up on more volcanic eruptions that came afterwards but not so intense as this one. Today the island is called  Anak Krakatau, or the children of Krakatau. Also they have a national park there, which is a natural wonder to gaze at. It kinda reminded me of Iceland, because like Krakatau we have also been hit by volcanic explosions, but nothing similar to proportions of this magnitude.

To those interested, there are new people moving in at Sct. Georgs, mostly danes, and more females, so now maybe we will have a cleaner kitchen. Hopefully.

As I am in the reading mood, I am gonna quit now, but follow up on later this week, with  news and trivia.

Bye for now

Gilli 

Here is  a picture of Ewa and her boyfriend Santiago with a glitter of Anja besides them. 

Kennararnir mínir/My teachers

Hilsen:

Glöggir lesendur, hafa eflaust tekið eftir því að bloggið er orðið meira "global", enda ástæða til. Margir af þeim sem hafa flutt frá kollegiium, vinir hafa kíkt af og til á síðuna mína og haft á orði að skemmtilegt væri að hafa hana á ensku, svona til að fylgjast með fréttum héðan frá stúdentagarðinum og fleira. Og náttúrulega af því að maður bregst við nýjum hugusunum og breytingum, þá setti ég það af stað og ritaði minn fyrsta pistil á ensku. Um er að ræða vini frá Slóvakíu, Póllandi, Malaysiu, Þýskalandi, Ungverjalandi og víðar að. Þannig að það má alveg búast við því að 1000 lesandinn detti inn á næstunni, enda jafnur stígandi í lestri bloggsins míns. Jamm og jæja.

Nú eins og fyrirsögnin segir til um þá langaði mig að fjalla aðeins um tvo sérstaka kennara sem kenna okkur. Ef við byrjum á fyrsta kennaranum, henni Lillian, þá er hún mjög sérstök. Við fyrstu kynni virkaði hún sem þessi týpíski kennari, fastur í teoríu og venjubundinni kennslu, en annað hefur komið á daginn. Lillian deilir með okkur hugsunum sínum um heimilislíf sitt, áhugamál sín, og einnig um garðrækt og fleira. Minnir mig reyndar á kennara einn sem kenndi mér í Hagaskóla á sínum tíma. Hann var náttúrulega rammpólitískur og þá til vinstir, enda yfirlýstur kommi. Hann kenndi okkur stærðfræði, en leiddist það oft og venjulega, þannig að hann skrapp oftast nær inn á bókasafn og náði í bækur eftir Böðvar Guðmundsson og fleiri vinstrihöfunda. Svo las hann fyrir okkur og oftast nær lá maður bara fram á borðið og svaf. Það er kannski þess vegna sem ég er ekki eldflaugasérfræðingur, enda var þetta ómeðvitað áróðursbragð hjá þessum kennara mínum.

Jamm og svo er það nýi kennarinn, hann Ole, hann er one of a kind, enda menntaður í bókmenntavísindum og sjálfmenntaður sem kerfisfræðingur og sitthvað fleira. Enda er hann ansi vel lesinn. Hann byrjaði sinn fyrsta tíma með því að láta okkur kryfja fegurð, og með sínum einstaka hætti, sem virka á mann eins og hann sé staddur á sviði að fara með texta eftir Shakespeare, þá dansar hann um stofuna, með sveiflum og "svífur" á menn og lætur þá svara einhverri spurningu. Lillian var reyndar búinn að "vara" okkur við honum, hann væri mjög sérstakur og mikill "pervert" í sér. Enda lýsti hann því yfir að hann myndi ekki kenna okkur í dag, föstudag, þar sem hann væri að fara til Amsterdam í Rauða hverfið, þetta sagði hann án þess að stökkva bros, og fjandakornið ég trúi honum alveg til þess. Enda sagði hann að hann vræi nýorðinn fimmtugur, og bætti svo við með leikrænum tilþrifum, því miður. Þau eru eiginlega eins og svart og hvítt, Lillian fræðir okkur um "þunglyndi" mannsins, sem veit fátt betra en að eyða ómældum tíma fyrir framan tölvuskjáinn, á meðan hún fer út og gengur, skrifar bréf til ráðherra og þingmanna og er mikill "aktivisti" tekur þátt í ráðstefnum og situr fram á nætur við að undirbúa sig fyrir kennsluna. Og þetta hefur skilað sér til okkar, sumir kunna við hana og aðrir ekki. Hún fékk reyndar lágt mat á svokölluðum matsdegi þar sem við áttum að skila inn mati á hverjum kennara fyrir sig, ónafngreint og fékk hún lægsta skorið og var frekar ósátt en hefur sótt sig í veðrið síðan.

Jamm, er eð horfa með öðru auganu á vali á tónlistarmönnum sem senda á í Júróvisjón, hjá dönum heitir þetta Grand Prix Eurovision. Þetta virðast vera keimlík lög, og oftast nær tvær píur og tveir gæjar og lögin svipuð að gæðum.

Jamm, það er kominn tími á slottara og ensku útgáfuna.

 

Hilsen from gilli:

In this blog I want to talk about my teacher, especially two, Lillian and Ole. Lillian has been teaching us since the first semester. Ole started teaching us this semester. At firs when Lillian was teaching us, I wasnt quite sure about her, she seemed kinda an ordinary teacher, and kinda stale, but after last semester she has kinda advanced, and I feel that I have learned quite a lot in classes with her. My opinion of her changed when I found out that she is very active in writing letters to politician concerning school matters and also political. And then she leads a very active family life, and in class she is sometimes telling us about her family life, and interests. She loves sci-fi movies, and Matrix is her favorite. Also she is rally into gardening, and likes to take walks in nature, to get inspired. On the other hand her husband is totally immersed in front of the computer and she has been telling us about these facts of her life.

Ole on the other hand is a guy in his fifties, he  recently turned fifty the other day, and with a characteristic way he told us with a sad face that  he had turned fifty. But on the other hand that wouldnt stop him from going to the Netherlands to make a visit to the Red Light district. This he said without grinning and I really believed that he would do it.

He is a very lively teacher, the classroom is his stage, he kinda dances around and asks straightforward answers, and tries to get some conversation ongoing. In his first class with us he wanted to know our views on beauty, and after that we really sank into the subject. His former education is in litterature science, and after some years in that he got bored and learned on his own programming  and turned his attention that field and has been teaching for 14 years. He is a special teacher, well read and very lively. Lillian had "warned" us about him, but I must admit  I kinda like his teaching methods, seriousness with humour.

Well, its friday and that means only one thing, slotts from Germany. 

Hi

Gilli 

Gilli goes global

Hilsen:

To those who are accustomed to seing my blog written in icelandic, then there is gonna be a slight change. This is done for my friends in Slovakia, Poland, Malaysia, Hungary, Germany and maybe in some far corners where I havent meet friends from yet. But I will still write in Icelandic, and the blog will be divided into two sections, icelandic and english. The reason I do this is because of demands from my friends who unfortunately dont speak icelandic, but who knows what will happen later. So this blog is for my friends, Ewa, Martina, Santiago, Lene, Adrienn, Peter  and all those who want to enjoy my blog and pictures. So for now check up on whats going on at Gilli blog. 

Bye for now

Gilli