1 maí í 20 stiga hita

Hilsen:

Ákvad ad skjóta inn smá færslu. Er uppfyrir haus vid ad klára lokaverkefnid. Verdur ad segjast eins og er ad tetta er tessi typiska íslenska leid, taka tetta med látum, og klára vonandi med stæl. Samhlida tessu er madur ad skjótast í smá verkefni sem madur hefur aflad sér med auglysingunni frægu. Verd samt ad minnka umfangid fram til 20 maí á medan madur er ad vinna í tessu verkefni.

Nú en í kvöld var verid ad syna seinni hlutann á Kanal Esbjerg, um hátídahöldin á 1.maí hérna í Esbjerg. 1.maí er ansi ólíkur teim sem vid tekkjum heima á Fróni tar sem allir standa og norpa í skítakulda á medan einhver verkalydsleidtoginn lygur mannskapinn fullan med lofordum umbetri tíd og blóm í haga. Alveg frá tví ég stód upp úr hnefa tá hefur tetta ekki gengid eftir, allavegana eftir ad Gudmundur Jaki hvarf af sjónarsvidinu.

Hér var haldin hefdbundin kröfuganga upp í Gryden, eda skálina tar sem allt sem nefnist tónleikar eda fundahöld eru haldin tar. Hringt hafdi verid í mig og ég bedinn ad taka upp seinni hlutann af kröfugöngunni og svo ad taka upp rædur ákvedinna leidtoga.

Verd ad segja eins og er ad tessi 1.maí í 20 stiga hita tar sem lidid sat á trébekkjum, drakk öl og hlustadi á rokkmúsík, var nokk ólíkur teim norpandi 1.mæjum, hehe, sem ég hef upplifad heima. Hér voru menn bara kátir, léttklæddir, og svo tegar einhver leidtoginn andadi í hljódnemann tá var skotist eftir áfyllingu á öl.

Èg skaust um svædid med létta handkameru og tók upp stemmninguna og svo rétt í lokin nádi ég ad taka upp rædur teirra sem skiptu máli.
Allavega ekki sídasta skipti sem ég mæti á fyrsta maí hér í Esbjerg.

Nú, á föstudaginn var tá var almennur frídagur, enda hinn stóri bænadagur. Dagur tessi er tilkominn af teirri stadreynd ad fyrr á öldum var allt of mikid af svokölludum bænadögum og tví var ákvedid ad slá teim saman í einn stóran Bænadag. Af teirri sök áttu menn frí, og notudu helgina til ad bregda sér út úr bænum, enda fínasta vedur og tví tilvaldid ad skella sér eitthvert.

Hélt í fyrstu ad tetta væri sóri baddagurinn, en var snarlega leidréttur tegar ég skildi nafnid á dönsku. Annars er vedrid hérna núna tokkalegt, ad vísu ekki nein 20 stiga hita tölur, meira svona t´ypiskt íslenskt vedur, en samt hlyrra. Er reyndar kappklæddur fyrst á morgnana tegar ég er ad vinna en um hádegisbilid er madur ordinn adeins léttklæddari.

Nú jæja meira var tad ekki í bili. Best ad halda áfram med verkefnid.

Hilsen

Hitt og tetta, adallega tetta

Hilsen:

Jæja tá hafa danir eignast sinn sjötta prins. Tegar eru farnar af stad vangaveltur hvad prinsinn eigi ad heita. Venjan er ad hann skal hafa fjögur nöfn, sem tengjast hans edalbornu tign og um leid med tilvísun í gegna konunga. Tegar hefur nafnid Allan skotid upp kollinum og eru vedmálin nokkud sterk ad tad verdi adalnafnid med allri hinni nafnaflórunni.

Verd ad vidurkenna, ad ég ruglast alltaf hvada prinsessa er ad eignast prins eda yfirleitt ad fremja einhvern konunglegan gjörning. Bádar prinsessurnar, heita nefnilega Marie, eda Mary. Eiginmenn teirra eru svo krónprinsinn, Fridrik og svo Jóakim, (ekki Önd). Hef oft strítt teim dönum sem ég tekki ad Séd og Heyrt og Hér og Nú, nánast fjalla um tessar prinsessur, frá fyrstu sídu og teirrar sídustu. `Ymyndid ykkur ef S/H H/N heima fjölludu bara um Dorrit og Òlaf Ragnar, allt frá klædaburdi og ómerkilega sem merkilega vidburdi, og bara tau, ekki hin 52 andlitin sem eru nánast fastagestir á sídum tessarra glansblada.

Nú, en vendum okkar kvædi í kross, og fjöllum um neydina. Má eins gott segja ad sú hugmynd og framkvæmd sem ég hrinti af stad med auglysingunni í bæjarbladinu hefur aldeilis skilad mér verkefnum. Tarna hitti madur á markad sem sárvantar svona gaur eins og mig sem er til í slaginn. Vard einmitt hugsad til tess, tegar madur heyrir t.d ad Danish Crown, sem er sláturhús fyrir allar svínaafurdir er búinn ad segja upp nánast 2.700 manns á sídasta ársfjórdungi.

Tad er nánast allt staffid hjá Flugleidum ef mig minnir rétt, ef madur ber saman tessar tölur. Enda segja fjölmidlar hér ad krísutoppnum er nád hvad vardar gjaldtrot og uppsagnir. Tad er ekki lengur hægt ad kvelja danskt atvinnulíf med tessum hætti, en samt er reiknad med ad í hverjum mánudi ad 10.000 manns sé sagt upp vída um land.

Tannig ad nú er málid ad vera frumlegar og finna markad fyrir sína hæfileika. Madur verdur bara ad nota "survivor" taktík,

Og svona i lokin, tá er komid hér typískt íslenkt vedur, 10-17 stiga hiti frameftir degi, en svo kalt á kvöldin.
Fyrir viku sidan gekk madur hér í stuttermabolum og kvartbuxum. Nú er madur kappklæddur á ny í flíspeysunni.
Tad lofar tó gódu um helgina, 20-22 stiga hiti. Eins gott, madur er ad verda hvítur aftur.

Hilsen

Neydin kennir naktri konu ad spinna

Hilsen:

Jæja, tá er madur enn á ny kominn út á vinnumarkadinn, í tjónustu Adecco. Ad tessu sinni hjá kunnuglegu fyrirtæki, fiskvinnslufyrirtækid Sirena í Bramming. Varla er nú hægt ad tala um hefdbundna fiskvinnslu, einsog madur tekkir ad heimanfrá.
Ad tessu sinni var um ad ræda ad tæma 40 feta gáma af 5kg rækjukössum á bretti. Venjulega tekur tad cirka 1,5 tíma ef mannskapurinn er öflugur og og vinnur sitt verk af festu. Hef reyndar lent í vinna ádur í Sirena vid samskonar vinnu og tá var meirihlutinn Pólverjar og tar fuku metin, enda djöfludust tessir pólverjar áfram og voru ekkert ad kalla allt ömmu sína i teim málum.

Nú aftur á móti ber svo vid ad mannskapurinn ad tessu sinni voru nokkrir danir. Einn teirra, tridju kynslódar dani frá Tælandi, nyfluttur til Esbjerg frá Kaupmannahöfn gerdi ekkert annad en ad væla allan tímann yfir allt og öllu, og hradinn hjá honum var hægari en hjólastólakeppni aldrada. Nú og svo til ad bæta gráu ofan á svart, tá hætti einn daninn í gær, hvarf skyndilega og seinna kom í ljós ad hann hafdi skyndilega "veikst". Hann mætti svo í dag til ad fá tímasedilinn samtykktan, og fékk ad heyra tad frá verkstjóranum og tegar hann var spurdur af hverju hann lét ekki vita ad væri veikur, tá sagdist hann ekki hafa getad fundid verkstjórann!

Eftir hans brotthvarf tá vorum vid einum manni færri og ad sama skapi jókst álagid vid ad tæma gámana. Enda naudsynlegt ad vid séum 6 menn, tveir inni í gámi og 4 fyrir utan ad setja á brettin af færibandinu.

Ekki tók betra vid tegar vid mættum í dag, einn daninn í vidbót fór heim med tá yfirlysingu tess efnis ad hann hefdi ádur gengid í gegnum tvo blódtappa. Enn á ny vorum vid undirmannadir, en svo fengum vid adstod frá nokkrum víetnnömum sem voru í hinum enda hússins ad umpakka grillspjótum med kjúklingabitum í kassa.

Gerdi nú rád fyrir ad tá myndi tetta fara loks ad ganga, en tegar tælendingurinn og einn nyr sem bæst hafdi vid, indverji sem fékk strax slæmt í bakinu voru inni í gáma ad handfjatla einn og einn kassa, tá hljóp einn víetnaminn til ad hjálpa teim, og eftir smá tíma trátt fyrir ad teir voru trír tá gekk vinnan hægar en skjaldbaka ad labba yfir á grænu ljósi.

Nádum tó ad klára í dag og ég einn reidhjólakappi á fimmtugsaldri sem lætur sig ekki muna um ad hjóla á milli Esbjerg og Bramming eigum ad mæta á morgun, fimmtudag í meiri gámavinnu. Ì gódu lagi, enda fínt ad fá eitthvad ad gera í tessarri blessadri efnahagskreppu sem allt er ad keyra í kaf tessa dagana.

En trátt fyrir tad tá fékk tessi blogghöfundur tá brjáludu hugmynd ad auglysa í sidustu viku í bæjarbladinu hæfileika sína á hinum ´ymsu svidum allt frá handverki til hugverks, og viti menn, í dag tegar bladid kom út tá hef ég tegar móttekid 3 símtöl med tveimur verkefnum. Gaman ad sjá hvad tetta skilar manni.

Verd reyndar ad segja ad máltækid sem er fyrirsögn á tessarri bloggfærslu, hefur valdid mér smá heilabrotum. Hvad med jafnréttisbaráttuna, er ekki til eitthvad máltæki handa okkur mönnunum, eins og Neydin kennir velklæddum manni ad hamra járnid heitt, eda Neydin er stærst tegar kallinn er næst. Er ekki hægt á tessum tímum jafnréttis ad koma med eitthvad handa okkur köllunum? Mér finnst tetta máltæki mismuna okkur köllum, hvada kall nennir ad sitja nakinn vid ad spinna, skítkalt og hætta á inflúensu.

Tad var nú tad ad tessu sinni.

Òfarasögur

Hilsen:
Jæja tá er páskum senn lokid. ì gær páskadag var hid besta vedur, 20 stiga hiti og vid sátum úti og nutum sólarinnar á medan vid snæddum morgunmat og svo seinna um daginn hádegismat, med síld, rúgbraudi, og svo snafs.

Komum heim frá Àrósum eftir ad hafa verid tar sídan á skírdag. Fengum hid besta vedur í Àrósum, og skodudum borgina í hinu besta vedri. Verdur ad segjast eins og er, ad Àrósar komu nokk á óvart, margt um ad vera, og allt annad líf en hér á jósku heidunum tar sem kaffihúsamenningin varla blómstrar. Göturnar í Àrósum idudu af lífi alla 3 dagana sem vid vorum tar og á föstudagskvöld brugdum vid okkur í midbæinn á írskan pöbb og skemmtum okkur frábærlega vel. Ekki laust vid ad tegar vid tókum lestina tilbaka til Esbjerg ad madur fyndi fyrir smá trega ad yfirgefa Àrósa sem getur státad af idandi mannlífi, fallegum strandlengjum, einstakri göngugötu og svo manngerdri skútuhöfn tar sem madur getur setid vid og fylgst med mannlífinu og virt fyrir sér snekkjurnar med einn kaldan sér vid hlid.

Ì gær eyddum vid deginum vid gardyrkjustörf, grasflöturinn sleginn og svo seinna dundadi ég vid ad slípa gamalt bord med slípivél. Inn á milli fékk madur sér eitthvad gott ad snæda eda drekkka, enda sól og bongóblída. Sátum utandyra og eitt skiptid er ég ad teygja mig eftir einhverju á bordinu tegar skyndilega kveda vid miklir brestir og ég sit skyndilega á jördinni innanum leifarnar af stólnum sem ég sat á. Kærastan bókstaflega veltist um af hlátri, vid ad sjá svip minn sem einkenndist af ad vera hissa og um leid forvida hvad sked hafdi. Vid nánari athugun kom í ljós ad stóllinn hafdi einfaldlega brotnad i sundur. Nú er ég ekki nein 240 kg hlunkur, ég er í kringum 90 kg, tannig ad tad var varla hægt ad tala um nein tyngsli í tessu sambandi.

Og svo tegar leid á daginn ákvádum vid á skella okkur í hjólreidatúr nidur á höfn og um leid ad athuga hvort eitthvert líf fyrirfyndist í midborg Esbjargar, en tad var svo sem á bókina lært, varla sálu ad mæta. Skelltum okkur nidur á höfn en á leidinni bættum vid smá loft í dekkin. Og eftir hjólatúr nidur á höfnina sitjum vid tar og fyrir utan lokadan veitingastad til ad kasta mædinni, grípa eina sígarrettu og smá glögg af kók tegar skyndilega kvedur vid tessi rosa sprenging. Vid hrukkum svo mikid vid ad loks tegar vid lítum í kringum okkur sáum vid ad aftari dekkid á hjóli kærustunnar hafdi sprungid og bókstaflegat tæst af. Um tíma leid mér eins og uppáhaldssöguhetjunni minni, Frank Hvam í Klovn, tegar kærastan leit á mig med tessum einstaka svip sem gaf til kynna ad nærvera mín væri nánast spursmál.

Enda ad undanförnu sem mörg "óhöpp" hafa átt sér stad. Eftirá lágum vid í enn einu krampakastinu.

Nú, en tad er sól í dag, en tví midur sit ég heima og vinn ad lokaverkefninu, tad styttist í próf brádlega.

Hilsen

Allt er tegar trennt er+Sirkús Dannebrog

Hilsen:

Jæja, helgin lidin og framundan eru páskarnir. À föstudaginn var í sídustu viku lauk vinnu minni hjá Esbjerg kommúnu vid eldhússtörf. Àdur en ég yfirgaf vinnustadinn færdu stelpurnar mér plastpoka med 3 flöskum af úrvalsraudvíni frá Argentínu. Madur vard hálf hrærdur og klökkur enda hafa tessar trjár vikur tar verid bara frábærar med gódum anda og skemmtilegheitum. Tó er líklegt ad tær hringi aftur í mig vegna tess ad sú sem ég leysti af er líkleg til ad lenda undir hnífnum vegna tennisolnbogans, tannig ad madur bídur bara og sér til hvad verdur.

Langadi til ad deila med ykkur "óförum" mínum med innkaup á rafmagsnvörum. Fyrst ber ad nefna tegar ég sá tessa líka fínu vél sem madur gat notad til ad búa til skyrslu med gormabindingu. Sá hana í Aldi og sló svo til og keypti hana. Meiningin var ad nota hana til ad gera lokaskyrsluna flotta og myndarlega, og er enntá takmarkid. Nú en svo tegar ég opnadi kassann og var búinn ad taka upp vélina tá vantadi sjálfan pakkann med gormum og fleiru til. Jafnvel tó ad á kassanum stædi ad tad fylgdi med tá var startpakkann hvergi ad finna.

Eftir smá rannsókn uppi í Aldi komst ég ad tví ad trír kassar med sömu vél vantadi einnig startpakkana. Kærastan gerdi sér ferd med vélina og stód í ströngu vid ad skila henni tar sem ég hafdi tví midur hent innkaupsnótunni. Hún fékk henni skilad eftir mikid mas. Tannig fór um sjóferd tá.

Svo var tad internetid mitt. Hafdi lokid vid ad ganga frá reikningum og keypti mér svokallad internet box. Boxid kom tveim dögum seinna og eftir ad hafa fylgt eftir leidbeiningunum til HLÌTAR, tá skedi ekki neitt. Hafdi samband vid fyrirtækid og eftir ad hafa setid í símanum og talad vid tæknimann, tá komst hann ad teirri nidurstödu ad boxid væri gallad. Sendi tad tilbaka og fékk nytt sem vikar enntá, hallelúja.

Og svo hér ad lokum var tad blandarinn sem ég keypti í Nettó, skítbillegur. Setti hann saman og tegar heim var komid virkadi hann ekki,. Skiladi honum og fékk annan, setti hann saman. Sama sagan. virkadi ekki, jafnvel tó ég flytti hann á milli stada og innstungna. Skiladi honum og fékk hann tridja, og viti menn hann virkadi.

Jamm, madur gæti haldid ad ég hefdi fædst föstudaginn tann 13, keyrt yfir svartan kött og gengid undir alla stiga sem fyrirfinnast. En fyndid er tad svona eftirá, en samt frekar spes, ekki satt. Heppnastur ad hafa tó kynnst kærustunni, hef ekki enntá turft ad skila henni tilbaka.

Nú en hér í helginni brugdum vid okkur í Sïrkús Dannebrog, med trúdum, loftfimleikum, töfrabrögdum, allur pakkinn í trodfullu sírkústjaldi. Annad skiptid sem ég skelli mér og verd ad segja ad tetta var hin besta skemmtun.

Nú, en framundan er ferd til Àrhúsar, erum búin ad finna "elliheimili" fyrir hundinn Tico, tannig ad vid turfum ekki ad leggja á gamalmennid, ad ferdast med lestinni í 2,5 tíma. Tico er ordinn 14 ára og tad telst nú ansi hár aldur i hundaheimum. Samt sprækur tegar ég fer út ad ganga med hann, velti oft fyrir mér hver er ad fara med hvern í göngutúr.

Hilsen

Í sannleika sagt

Hilsen:
Trátt fyrir ad madur sé med nefid upp vid tölvuskjáinn hver dag eftir vinnu, tá inn á milli gefst tækifæri til ad kíkja á danska imbann. Má eiginlega segja ad eftir ad ég og kærastan kynntust tá hefur sjónvarpsáhorfid mitt aukist töluvert en ekki eins stigmagnad og tad var tegar ég bjó heima á Ìslandi.

Nú en allavegana tá hafa tættirnir Klovn slegid í gegn hjá mér og ég reyni ætíd ad fylgjast med aula og klaufalegum uppákomum teirra Franks og Carstens. Hlakka til ad sjá tættina frá Ìslandi.

Nú er n´ylokid X Factor hér í sjónvarpinu tar sem um tíma lá vid ad ungur drengur ad nafni, Muhamed Ali, væri líklegur sigurvegari eftir góda frammistödu í hverjum tætti og einstaklega gódur dansari ad auki. Enda ekki langt ad sækja fyrirmyndina, í sjálfan Michael Jackson. Var nokkud viss um ad hann myndi vinna tá trjá keppendur sem eftir stódu í lokakeppninni, ABC eda Alien Beat Club og svo Linda hin færeyska, einstæd 35 ára gömul módir sem ákvad ad vedja á X Factor, sagdi upp vinnunni sinni og lifdis svo á yfirdrættinum fram ad lokakeppninni. Og viti menn tegar búid var ad stemma öll sms tá stód Linda uppi sem sigurvegari og Muhamed, hin vinsæli og ABC óskudu Lindu til hamingju. Verd ad segja eins og er ad ég var löngu búinn ad vedja á Muhamed, midad vid vedbankaspár, en hissa vard ég, alveg eins og Linda tegar úrslitin voru ljós.

Svo hef ég ad undanförnu verid ad horfa á tvo áhugaverda tætti, med ólík efnistök. Sá fyrsti, Sandhedens Time, eda Sannleiksstundin, b´ydur upp á táttarstjórnandi sem fær í salinn hid ólíklegasta fólk, sem er tilbúid ad segja frá sínum duldum leyndarmálum, hvad vardar kynlíf, afstödu sína til foreldra sinna, framhjáhald, eda eitthvad enn verra. Àdur en í táttinn er komid, gangast menn undir lygamælispróf og nidurstödurnar úr lygamælinum fá teir ekki vita fyrr en teir sitja í beinni útsendingu og svara annahvort med já eda nei svari. Og samkvæmt edli táttarins sitja allir med spennuna i hálsinum og bída eftir röddinni sem segir hvort svarid er satt eda falskt.

Sídasti tátttakandinn, ung kona, hjúkka ad mennt, vidurkenndi áhuga sinn á ad hafa kynlíf med eldri mönnum, sjálf var hún 25 ára ad mig minnir, hafdi haft kynlíf med vinkonu sinni og nokkrum stelpum, ásamt tví ad vera sjálf í neyslu. Spurt var hvort hún hefdi stundad kynlíf med HIV smitiudum. Fyrir hvert svar sem satt var fékk hún 5.000 dkr og tegar ad leikslokum var komid, gekk hún í burtu med 200.000 dkr og tad er ekki smá peningur fyrir ad opinbera sín d´ypstu leyndarmál.

Hinn tátturinn hefur fjallad um 4 dönsk pör sem hafa verid valin til ad taka tátt í uppbyggingu hús í smábæ í Ìtalíu og breyta tví í Bed and Breakfast. Tátturinn fjallar svo um hvernig tessum pörum gengur ad adlaga sig ad ítölsku smábæjarlífi, svo sem ad læra ítölsku, læra ítalska matreidslu og svo einnig ad takast á vid framkvæmdirnar í væntanlegu framtíarheimili og um leid fyrirtæki sínu. En tad veltur á hvada par verdur valid eftir stigafjölda og einnig um leid er starfandi leynilegt framkvæmdarád sem metur hvert par fyrir sig, vardandi framkomu, gestrisni, áhuga og svo einnig um leid hversu vel pörin standa ad uppbyggingu B&B hússins.

Ad ödru leyti reyni ég svoo ad nota tímann minn í lokaverkefnid mitt, og ef ekkert annad betra finnst skipti ég yfir á discovery channel, tar er endalaust hægt ad finna åhugaverda og vel gerda tætti.

Og tad var tad, Tá er tad tilbaka i lokaverkefnid.

Hilsen

Stelpurnar og ÈG

Hilsen:
Jæja langt um lidid sídan ég skrifadi sídast. Mig minnir ad sídast hafi ég ekki verid kominn í tá vinnu sem ég er í núna.Umrædd vinna er adstodarmadur í eldhúsinu hjá Esbjerg kommúnunni. Nú er madur ordinn svo sédur ad vera skrádur hjá fleiri starfsmannaleigum og tad bar svo vid ad hringt var í mig frá einni af starfsmannaleigunni og mér bodin vinna fram til 1 apríl, í forföllum fyrir eina sem var veik. Um er ad ræda eldhús sem starfsmenn rafmagnsveitunnar og SydEnergy nota saman í 3 hópum. Allur matur er hollur, mikid um salöt og svo inn á milli heitir réttir. Tannig ad ég er mættur klukkan 7, skelli mér í ad laga holl salöt og svo er eftirá uppvask. Enda í allt 120 manns sem koma í mat.

Med mér vinna trjár hressar konur, yfirmadurinn Mette sem hefur unnid tarna í 9 ár, Karin og svo Kirsten, sem er reyndar forföllud inná milli vegna tennisolnbogameidsla. Tad er gódur andi á vinnustadnum og skemmtilegur mórall og í pásum og matartímum finnst madur eins og madur sé ordid eitt med stelpunum, sem kjafta um allt milli himins og jardar, frá fyrrverandi mönnum, fyllerí dætra sinna, og svo inn á milli hádsglósur. Teim er enntá minnisstædur fyrsti dagurinn minn tegar ég var settur í tad ad búa til kartöflusalat og var næstum búinn ad skera af mér fingurinn. Fingurinn fauk nú ekki af, trátt fyrir mikid bló, adeins dautt skinn sem ég pilladi af, teim til mikillar gedshræringar. Tær voru á tví ad "skila" mér tilbaka, en tegar tær sáu ad ég lá ekki blár í framan á gólfinu tá skiptu tær um skodun.

Nú en svo eins og líf vikarsins er tá er tessu lokid tann 1 apríl og tá er bara spurning um næstu atvinnu. Eins og stadan er nú hérna tá er madur bara heppinn ad hafa vinnu. Allar spár mida ad tví ad í lok árs verdi í kringum 120.tús manns atvinnulaus. Tad eru tungar byrdar á smá bæjarfélög tar sem fyrirtæki eins og Danfoss halda kannski upp heilu bæjarsamfélagi med tví ad vera stærsti atvinnurekandinn. Madur verdur bara ad vera bjarts´ynn og vona adeins tad besta.

Brátt lídur ad páskum og ég og kærastan erum ad spá ad fara til Àrhúsa og vera tar um páskana hjá dætrum hennar. Tad verdur gód afslöppun og forvitnilega tar sem ég hef aldrei komid til Àrhúsar ad tví er ég best veit.

Hilsen

Bandidos

Hilsen:

Jæja vorid er hérna á næsta leiti. Tó ad tad sé ekki ordid almennilega hlýtt tá eru vorbodarnir farnir ad gera vart vid sig. Verslanirnar eru farnar ad auglýsa reidhjólin, á morgnana eru madur farinn ad heyra fuglasöng og "veturinn" sem geisadi hér í lok febrúar, tveir dagar med snjókomu er yfirstadinn. Og dagurinn er farinn ad lengjast, meira en tvö hænuskref á dag sýnist mér.

Nú um daginn komst ég ad tví ad í kjallaranum, tar sem FamilieKanalen hafdi sitt gamla adsetur, var glæpagengi búid ad hreidra um sig. Og teir voru svo forsjálir ad setja upp eftirlitsvélar yfir kjallaranum, hélt fyrst ad tad væri tarfaverk húsvardarins, en ónei, glæpagengid hafdi sett tetta upp á sitt einsdæmi.

En Adam Bandido var ekki lengi í Paradísarkjallaranum, tví danska lögga, mætti med alvæpni og hreinsadi út gengid. Veit ekki hvort glæpaguttarnir voru einnig dæmi um fyrstu vorbodana, en teir vour allavegana ekki lengur nein gleidifrétt fyrir íbúana. Enda nýbúid ad svæla út nokkra gledispilla, sem spiludu tónlist, ekki bara um helgar, heldur alla vikuna frameftir nóttu. Tannig ad madur hélt ad tad væri komin ró og rólegheit, en tad stód ekki lengi.

Og svo tegar skothvellirnar glymja í Kaupmannahöfn tessa dagana á Nordurbrú, tá einnig hér í Esbjerg um daginn voru einhverjir ad skjóta í Kvaglund hverfinu, en tad er svona ghettóid hér í Esbjerg, med múslimum, dagpeningafólki og ödrum óheppnum einstaklingum. Enginn vard sár, en tad svona vakti óróa og stress hjá nokkrum yfir tví ad óróinn í Kaupmannahöfn væri ad færast nær jósku heidunum.

Nú, en svona í vikulokin tá var hringt í mig aftur og spurt hvort ég gæti mætt aftur ad vinna hjá Schenkers, núna í Taulov. Kristinn hafdi farid deginum ádur og svo keyrdum vid saman á föstdeginum. Vinnan í Taulov er miklu tæknivæddari en á hinum lagernum, færibönd med skynjurum, róbotar sem sækja brettin og keyra tau í plöstun. Eina líkamlega erfidid er ad  tæma gámana, og svo setja kassana á brettin.

Àgætis starf, en mínusinn var jóski verkstjórinn, sem var bara hrútleidinlegur hrokagikkur med stæla vid okkur tegar kom ad tví ad skrifa undir vinnusedlana. Of langt mál ad útskýra, en í stuttu máli, bara med stæla vid okkur eftir erfidan vinnudag.

Nú meira var tad ekki. Ì kvöld er tad taílenskur veitingastadur ásamt kærustunni og dætrum hennar sem eru í heimsókn.

Noi tha ko phata, gata skata utan pata. Hehe

Hilsen

Pása

Hilsen:

Jæja tá er vinnutörninni lokid og madur snýr aftur tilbaka ad lokaverkefninu. Hefur gengid svona upp og nidur, enda var madur oft treyttur eftir vinnuna úti í Schenkers.

Helgin var branotud i afslöppun og fórum vid út ad borda ég og kærastan á kinverskan veitingastad med hladbordi. Àtum hreinlega yfir okkur og lágum svo bara í leti og móki laugardagseftirmiddaginn. Um kvöldid skellti ég mér ásamt Patrick og vini hans Sean út á lífid og í fyrsta skipti í langan tíma mætti ég fjórum íslendingum, tvær yngri stelpur og svo tvær adeins eldri ásamt manni annarrar teirra. Langt sídan madur hefur "rekist" á íslendinga hér á skemmtistödunum. Ekki ad teir fari aldrei út en teir eru tónokkrir hér íslendingarnir sem madur tekkir ekki til í útliti.

Tvær af tessum konum höfdu verid á torrablótinu fyrir viku sídan, torrablót sem fór alveg framhjá mér, var bara treyttur og tar ad auki blankur enda nóg ad borga af reikningum tegar madur hefur ekki haft vinnu lengi.

Nú en svo bárust mér tær gledifréttir ad systir mín og madurinn hennar, hefdu eignast sitt fyrsta barn, stúlkubarn um helgina. Enda lét prinsessan litla bída eftir sér en svo gafts hún upp og leit dagsins ljós.

Til hamingju Kolla og Ôbbi.

Tad var ekki meira ad frétta ad sinni.

Hilsen

Hér er ég

Hilsen enn á ný:

Tær hafa ekki verid margar færslurnar í upphafi árs, en tad má rekja til tess ad allan janúar var ég ad reyna ad finna eitthvad starf. Eins og fram hefur komid hefur efnahagskreppan haft sitt ad segja hérna í Danmörku. Ì fréttunum er sagt daglega frá uppsögnum, eins og ad Danfoss hafi sgt upp í kringum 500 eda 800 manns, Danish Crown rak um daginn 850 manns og svona halda fréttirnar áfram. Èg sjálfur lenti í tví atd tegar ég var ad sækja um eitt starf og tegar ég fékk loks svar vid starfinu tá hefdu 492 sótt um 8 störf. Tannig ad stadan nú er mjög erfid. Fyrir utan tad hef ég reynt ad sinna vinnu vid lokaverkefnid mitti júní og tad hefur gengid treglega, tar sem mestan hluta janúar eyddi ég í ad reyna ad finna vinnu og svo var ég einnig ad atvinnu skóla og starfsfélaga minn, Kidda Sig vid ad mála bædi nýju íbúdina hans og svo einnig tá gömlu.

Nú en Adecco, okkar trausta fyrirtæki hringdi varla eitt símtal í okkur allan janúar mánud, heldur var tad á hinn veginn ad vid hringdum í hverri viku til ad athuga med vinnu. Alltaf sömu svörin, enga vinnu ad fá. En svo mitt í öllu svartnættinu, fann Kiddi annad vikarbureau, sem heitir Hartmanns og er í Fredericia. Vid skelltum okkur á kynningarfund, og tveim dögum seinna var hringt í okkur med tilbod um vinnu í Kolding. Tannig ad enn lengjast ferdirnar á vinnustadina. Ì tetta skipti um 80 km adra leid.

Nú en vinnan sú byrjadi í byrjun febrúar og er hjá fyrirtæki sem heitir Schenkers og er innflytjandi á skóm eins og Tommy Hilfiger, Bianco og fleiri skóm. Vinnan fer fram á lager sem er kaldari en frysitkista og sá sem er verkstjóri okkar hefur greinilega litla reynslu af skipulagningu og framkvæmdaferli. Alla vega hefur vinnan einkennst af fámi og fumi fyrstu vikuna og svo tegar Kiddi innleiddi nýja vinnuadferd vid ad sortera límmidana á kassana, tá loks gekk dæmid upp. En svo eru alltaf einhverjir jólasveinar inn á milli sem vilja fara sínar eigin leidir eins og kettirnir.

Nú en í lok næstu viku er tessarri vinnutörn lokid, enda höfum vid nánast unnid frá 7 til 4 á daginn, og er tad aldeilis nýtt og langt sídan ég hef unnid svona langan vinnudag sídan ég flutti frá Ìslandi og vanist vid 8 tíma vinnudag.

Launin eru í kringum hálfa milljón midad vid íslenskt gengi og er tad ágætt midad vid kulda og hálfgerda vosbúd og svelti til hádegis, enda kaffi og matartímar ekki borgadir.

Hvad svo tekur vid er erfitt ad segja. Madur verdur bara ad vona tad besta, ekki satt.

Hilsen