Gilli Gottskálk

Hilsen:
Alveg er ég undrandi yfir hvad málfarsvitund og nöfn á löndum fer hrakandi á Mogganum. Tad virdist vera eins og 5 ára krakkar skrifi fréttirnar á Mogganum. Man tegar ég sótti um bladamannastödu ä mogganum, ad tá turfti madur ad fara í gegnum tröngt nálargat hvad vardar skriflegt próf í greinaskrifum. Versnandi heimur fer. Hafa Moggamenn ekki lengur tíma eda peninga til ad ráda prófarkalesara?

Moggamenn, takid ykkur saman í andlitinu! Löndin heita Bólivía og Ameríka. Hana nú!

	Adrenalínfíklar sækja í Andesfjöllin
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Heil og sæl:

Jæja, madur hefur eins og vanalega haft nóg fyrir stafni undanfarid, med vinnu og fundarhöldum vegna sjónvarpsstödvarinnar. Varla hefur gefist tími til ad byrja á útliti stödvarinnar, en hef nád ad búa til logó stödvarinnar, svo tad er svona smátt og smátt ad koma.

Samt er framundan grídarlega undirbúningsvinna og öflun efnis. Spennandi en um leid töluverd áskorun ad gera vel og njóta svo afrakstursins.

En nóg um tad. Langadi ad setja inn nokkrar ótrúlegar afsakanir sem fólk hefur á takteinum tegar löggan stoppar menn fyrir of hradan akstur.

1. Èg er nybúinn ad kaupa fjóra ís og er ad fl´yta mér heim svo teir brádni ekki
2. Èg er enntá ad venjast tví ad keyra bíl
3. Sssh, ekki triufla tad eru sofandi börn afturí
4. Hann fyrir framan mig keyrdi hradar en ég!
5. Èg gleymdi ad taka straujárnid úr sambandi
6. èg hef aldrei séd ykkur standa hér ádur.
7. Ljósid í mælabordinu virkar ekki
8. Af hverju reynid tid ekki frekar ad hafa hendur í hári teirra sem drepa fólk?
9. Börnin vilja ekki cornflakes!
10.Bíllinn er n´ykominn úr tjónustuskodun
11.Èg var bara í hrókasamrædum
12. Ekki segja konunni minni frá tessu!
13. Èg er hjátrúarfullur, td gæti eitthvad óhugnanlegt sked ef ég set öryggisbeltid á!
14. Èg bíd alltaf eftir med ad setja örrygisbeltid á,tangad til bíllinn er kominn á gott skrid
15. GPS-inn sagdi ad ég ætti ad keyra tessa leid!
16. Tad er svo heitt í bílnum, tessvegna er ég ad fl´yta mér heim.

Las tessa kostulegar afsakanir um daginn í eitt af frálsju dagblödunum og gat ekki setid á mér ad yfirfæra tær yfir fyrir okkur hin sem gætum kannski notad eina eda tvær af tessum frekar vafasömum afsökunum.

Hilsen

Hilsen:
Jæja, best ad henda inn einni færslu. Er n´ykominn heim frá Skanderborg-hátídinni. Skanderborg-hátídin hefur verid skilgreind sem fagra tónlistarhátídin og skipar 2.sæti sem mest sóttasta tónlistarhátídin. Enda af nógu ad taka, flottustu nöfnin í dönskum tónlistarheimi spila tar, ásamt minna tekktum nöfnum frá Englandi og nærliggjandi löndum. Meirihlutinn er tó danskur. Skanderborg hátídin fer fram í skógi, sem stendur vid stórt vatn. Hátídin var velt af stad í kringum 1980 af 5 mönnum sem fannst vanta smá fútt í Skanderborg. Hátídin sú hefur vaxid sídan fiskur um hrygg, og í ár mættu 50. tús gestir, og hátídin skiladi 104. milljónum danskra króna í kassann. Og í fréttunum hérna í baunalandi heyrir madur ad menn óttudust ad hátidir eins og Hróarskelda og Skanderborg myndu lída fyrir efnahagskreppuna, en tvert á moti, tá hefur adsóknin verid meiri en væntingar stódu til, enda kannski átædan á tímum sem tessum tjappa menn sér meira saman, og njóta félagskaparins.

En ok, hvad var ég svo ad álpast á tessa hátíd sem er 150 km frá Esbjerg? Jú málid var tad, ad eiginlega var ég ad taka upp efni um Esbjerg Festuge, eda réttara sagt, Menningarvika í Esbjerg. Patrick, sem ég vinn í lausamennsku hjá hringdi og spurdi hvort ég gæti komid í stadinn fyrir einn sem forfalladist. sem kvikmyndatökumadur. Svolítid snúid tar sem kærastan var á ìrlandi og ég var hundapían, tad er ad passa hundinn. En eftir ad hafa talad vid nágrannana sem voru meira en ánægd ad passa hann tá lagdi ég af stad á laugardegi og var kominn tveimur tímum seinna upp í Skanderborg.

Og sídan tók vid vinna frá eitt ad degi til klukkan 2 um nóttina. Inn á milli voru pásur tar sem madur gat gripid i mat eda bjór eda eitthvad annad hollara, eins og ávexti, eda.........

Daginn eftir stód madur svo upp í næstu törn og mætti 13 til klukkan 3 um nóttina, enda sídasti dagurinn og restin af nóttinni fór i ad taka nidur græjur og búnad.

Sá sem rédi upphaflega Patrick, til ad vinna vid vélarnar, heitir Tonny, og tegar ég hafdi "mætt" sjéffanum, tá kosmt ég ad tví ad sjéffinn var einn af teim sem vid deildum herbergi saman, og hann hafdi sagt mér ad hann hefdi mátt fl´yja herbergid og sofid í bílnum sínum, vegnahrota og óskiljanlegs babl á íslensku. Tetta var tá sjéffinn tegar allt kom til alls.

Ì ljós kom ad hann tekkti til Bubba Morthens, Orra Hardars og svo Hilmars Arnar Hilmarsonar, allt saman tónlistarmenn. Tonny tessi rekur nefnilega framleidslufyrirtæki sem á og rekur hljódver, videoframleidslu á tónlistarhátídum og svo útleiga á kvikmyndatökubúnadi.

Er ekki heimurinn svo bara smár? Skemmtilegur og afslappandi náungi. Nú bídum vid bara eftir næsta símtali frá honum, hann er bara med lausamenn í vinnu hjá sér. Annars er ég ordinn svo vanur fjölbreyttum verkefnum núordid admadur bídur bara eftir símhringingunni, annadhvort frá starfsmannaleigunni, eda einhverju ödru verkefni.

Nú liggur madur í móki og bídur eftir launasedlinum, enda tokkalega borgad fyrir tessa vinnu.

Hilsen

Hilsen:
Jæja langt um lidid sídan madur skrifadi sídast.Fyrir tví liggja edlilegar og um leid kannski lítt óedlilegar ástædur.
Eftir ad prófverkefninu og prófinu lauk, lagdist ég eins og venjulega í gódan letidvala. Fyrst og fremst gekk pófid ekki eftir atvikum og ég er naudbeygdur til ad skila inn betri og endurbættum gagnagrunni í ágúst, og um leid nyrri og stagbætrri skyrslu.

Tar ad auki hef ég nóg haft ad gera eftir prófid vid ad vinna í "eigin" nafni, og hefur tad gengid bara ágætlega. Stuttu eftir prófid innritadi ég mig á kajaknámskeid og tók fyrsta prófhlutann. Til stód ad taka seinni prófhlutanna,helgina 27 og 28 júní. Tó vard alvarlegt atviki til ad breyta tví. Fyrir viku sídan mætti ég á mánudegi til ad prófa mig áfram í ad róa kajak, fá smá æfingu fyrir seinni hlutann. Hafdi ekki haft tíma tila d mæta tvö undanfarin skipti.

Eftir ad hafa komid mér fyrir í kajaknum nidri vid höfnina, tá var tekin stefnan út fyrir hafnarkjaftinn. Hafdi gert rád fyrir ad vid myndum dóla í höfninni, en reyndin vard önnur. Tegar út var komid fyrir hafnarkjaftinn, tá tók vid óstödugra sjólag, og tar sem ég hafdi adeins einu sinni róid út vid Hjerting tar sem er grunnsævi og velt nokkrum sínnum, tá leist mér eiginlega ekki á blikuna. Fann strax ad ég hafdi ekki stjórn á bátnum. Nádi ad kalla í stjórnandann, sem réri mér vid hlid. Tegar vid vorum komnir út cirka2 km, tá allt í einu valt kajakinn og ég fór á bólakaf. Tókst ad spyrna mér út úr bátnum ogsynd aupp á yfirbordid. Sem betur fer var sjórinn ekki kaldur, en á móti var tó nokkur öldugangur. Stjórnandinn, Karl, nádi taki á kajaknum og leidbeindi mér hvernig ég ætti ad bera mig ad. Nádi taki á kajaknum hans, og hélt mér uppi ásamt tví ad halda í minn eigin kajak sem var á hvolfi. Karl nádi ad rétta hann vid, binda hann sídan vid sig og svo gaf hann mér fyrirskipun um ad synda fram fyrir stefnid á og kræka fótunum um stefnid og halda mér med fótum og höndum á medan hann reri. Tá kom erfidasti hlutinn, bædi fyrir hann og mig, enda straumurinn allmikill og erfitt fyrir hann ad bædi hafa stjórn á bádum kajökum. Hann bad mig um ad spyrna med löppunum og halda mér uppi med höndunum á stefninu. Tvínæst tók vid langur kafli ad róa upp ad grjótkantinum, tar sem mér tókst ad skrída upp á hála steinana. Eftir ad hafa ausid minn kajak kom hann til baka med hann en ég hafdi engan áhuga á ad reyna meir en komid var.

Gekk til baka ad kajakklúbbnum og eftir stutt ordaskipti vid Karl, tá fór ég í sturtu til ad losna vid hrollinn. Eftir tetta atvik tá var ég um tíma stadrádinn í ad mæta á námskeidid, tad er seinni hlutann, en tegar nær dróg tá fann ég ad ég hafdi fengid frekar mikik sjokk eftir tessa upplifun. Enda, sagdi Karl, ad ég hefdi reyndar stadist sundrpófid, 300metrar, sem venjulega er treytt í sundlaug.

Èg ákvad tvi ad hætta vid frekari námskeid, enda ekki beint spenntur fyrir frekari sjóvolk. Reyndar kom í ljós, ad Karl hélt ad ég hefdi tegar lokid seinni hlutanum, og hefdi tvi ekki spurt mig frekar tegar vid rerum út til Fanø.

Tannig fór um sjóferd tá. Er frekar stadrádinn í ad taka námskeid í skútusiglingu, adeins meira öryggi.

Nú, en svo höfum vid kærastan fjárfest í bíl. Volkswagen Polo, árg 1992, sem tegar hefur fengid nafnid Rauda Eldingin. Eftir kaup á bílnum hefur hver helgin á fætur annarri, verid stutt sunnudagskeyrsla, til Kolding, Bork, Romø,Vejers eda Blåvand. Enda vedrid verid hreint frábært, í kringum 25-27 grádur. tar ad auki fjárfestum vid í gps, og erum ordin ansi gód med okkur ad nota gps-inn.

Tannig ad lítill tími hefur gefist til ad setjast nidur vid bloggskriftir, enda hreint út sagt óbærilegt ad sitja innandyra á daginn vid skriftir, madur bídur eiginlega fram til seinni hluta kvölds, til ad koma ´ymsu í verk.

Er núna í ad leysa af í mötuneytinu, med kellunum mínum eldhressu. Verd tar út tessa viku og svo fyrstu vikuna í ágúst. Bara ánægjulegt, enda frír og gódur matur og hressar kellur.

Hilsen

Hilsen kæru landar:

Tá er 4 mánada ferli lokid hvad vardar lokaprófid mitt. Skiladi eldsnemma í morgun, vefverslun sem ég hafdi unnid ad sídan í sídustu viku. Tar ádur hafdi ég skilad inn endurgerdri heimasídu ásamt gagnagrunni, auglysingavideo og hreyfimyndavinnu. Tannig ad nú getur madur adeins andad léttar, allavega tangad til 9.júní en tá fer fram munnlegt próf í faginu. En samt ánægjulegt ad mörgu leyti ad vera búinn med tetta eftir næstum 2,5 ár á skólabekk.

Verd ad vidurkenna ad tad hefur oft tekid á og næstum legid vid ad madur gæfist hreinlega upp, enda langt sídan madur hefur setid á skólabekk. Enda er madur ekket unglamb lengur, ordinn gráspengdur og farinn ad finna fyrir Elli Kerlingu, svona næstum tví.

En trátt fyrir tessar annmarkanir, tá fer ég aldrei ofan af tví ad velja ad fara í nám eins og tetta hefur svo sannarlega fært mér nyja vitund um mátt minn og megin. Gantadist alltaf med tad vid vinina ad madur yrdi kominn heim eftir 3 vikur eda mánudi. En viti menn, hér ég enn, búinn ad skjóta rótum med yndislegri konu sem gefur lífinu svo mikid gildi, hver dagur med henni er nyr kapituli og upplifun.

Tannig ad mín vafasama ákvördun fyrir hartnær 3 árum hefur skilad mér til baka mikilli reynslu og tekkingu, sjálfstædi, trú á sjálfan mig en um leid hef ég uppgötvad ad ef viljinn og kappid er fyrir hendi, tá skiptir tad engu máli hvort madur sé gamall eda hokinn. Allt sem tarf er viljinn og áhuginn.

Samhlida tessu hef ég eignast svo mikid af gódum vinum, bædi í gegnum nám og vinnu, og tad yrdi sko sannarlega erfitt ad slíta sig frá tessum rótum sem smátt og smátt skjóta rótum annars stadar.

En svona er lífid stundum margslungid. Enginn veit hvad dagurinn ber í skauti sér. Èg er allavegana sáttur vid sjálfan mig eftir tessa törn, hef ödlast frábæra reynslu og tekkingu, og tad er adalatridid.

Ad lokum, tá bætir tessi blogghöfundur vid einu ári vid öll hin árin tann 30. maí nk. Samúdarkort og væll er aftakkadur og bent á videigandi stofnanir tar sem tad passar betur.

Hilsen