Af mönnum og málefni

Hilsen:
Jæja langt um lidid sídan madur skrifadi sídast.Fyrir tví liggja edlilegar og um leid kannski lítt óedlilegar ástædur.
Eftir ad prófverkefninu og prófinu lauk, lagdist ég eins og venjulega í gódan letidvala. Fyrst og fremst gekk pófid ekki eftir atvikum og ég er naudbeygdur til ad skila inn betri og endurbættum gagnagrunni í ágúst, og um leid nyrri og stagbætrri skyrslu.

Tar ad auki hef ég nóg haft ad gera eftir prófid vid ad vinna í "eigin" nafni, og hefur tad gengid bara ágætlega. Stuttu eftir prófid innritadi ég mig á kajaknámskeid og tók fyrsta prófhlutann. Til stód ad taka seinni prófhlutanna,helgina 27 og 28 júní. Tó vard alvarlegt atviki til ad breyta tví. Fyrir viku sídan mætti ég á mánudegi til ad prófa mig áfram í ad róa kajak, fá smá æfingu fyrir seinni hlutann. Hafdi ekki haft tíma tila d mæta tvö undanfarin skipti.

Eftir ad hafa komid mér fyrir í kajaknum nidri vid höfnina, tá var tekin stefnan út fyrir hafnarkjaftinn. Hafdi gert rád fyrir ad vid myndum dóla í höfninni, en reyndin vard önnur. Tegar út var komid fyrir hafnarkjaftinn, tá tók vid óstödugra sjólag, og tar sem ég hafdi adeins einu sinni róid út vid Hjerting tar sem er grunnsævi og velt nokkrum sínnum, tá leist mér eiginlega ekki á blikuna. Fann strax ad ég hafdi ekki stjórn á bátnum. Nádi ad kalla í stjórnandann, sem réri mér vid hlid. Tegar vid vorum komnir út cirka2 km, tá allt í einu valt kajakinn og ég fór á bólakaf. Tókst ad spyrna mér út úr bátnum ogsynd aupp á yfirbordid. Sem betur fer var sjórinn ekki kaldur, en á móti var tó nokkur öldugangur. Stjórnandinn, Karl, nádi taki á kajaknum og leidbeindi mér hvernig ég ætti ad bera mig ad. Nádi taki á kajaknum hans, og hélt mér uppi ásamt tví ad halda í minn eigin kajak sem var á hvolfi. Karl nádi ad rétta hann vid, binda hann sídan vid sig og svo gaf hann mér fyrirskipun um ad synda fram fyrir stefnid á og kræka fótunum um stefnid og halda mér med fótum og höndum á medan hann reri. Tá kom erfidasti hlutinn, bædi fyrir hann og mig, enda straumurinn allmikill og erfitt fyrir hann ad bædi hafa stjórn á bádum kajökum. Hann bad mig um ad spyrna med löppunum og halda mér uppi med höndunum á stefninu. Tvínæst tók vid langur kafli ad róa upp ad grjótkantinum, tar sem mér tókst ad skrída upp á hála steinana. Eftir ad hafa ausid minn kajak kom hann til baka med hann en ég hafdi engan áhuga á ad reyna meir en komid var.

Gekk til baka ad kajakklúbbnum og eftir stutt ordaskipti vid Karl, tá fór ég í sturtu til ad losna vid hrollinn. Eftir tetta atvik tá var ég um tíma stadrádinn í ad mæta á námskeidid, tad er seinni hlutann, en tegar nær dróg tá fann ég ad ég hafdi fengid frekar mikik sjokk eftir tessa upplifun. Enda, sagdi Karl, ad ég hefdi reyndar stadist sundrpófid, 300metrar, sem venjulega er treytt í sundlaug.

Èg ákvad tvi ad hætta vid frekari námskeid, enda ekki beint spenntur fyrir frekari sjóvolk. Reyndar kom í ljós, ad Karl hélt ad ég hefdi tegar lokid seinni hlutanum, og hefdi tvi ekki spurt mig frekar tegar vid rerum út til Fanø.

Tannig fór um sjóferd tá. Er frekar stadrádinn í ad taka námskeid í skútusiglingu, adeins meira öryggi.

Nú, en svo höfum vid kærastan fjárfest í bíl. Volkswagen Polo, árg 1992, sem tegar hefur fengid nafnid Rauda Eldingin. Eftir kaup á bílnum hefur hver helgin á fætur annarri, verid stutt sunnudagskeyrsla, til Kolding, Bork, Romø,Vejers eda Blåvand. Enda vedrid verid hreint frábært, í kringum 25-27 grádur. tar ad auki fjárfestum vid í gps, og erum ordin ansi gód med okkur ad nota gps-inn.

Tannig ad lítill tími hefur gefist til ad setjast nidur vid bloggskriftir, enda hreint út sagt óbærilegt ad sitja innandyra á daginn vid skriftir, madur bídur eiginlega fram til seinni hluta kvölds, til ad koma ´ymsu í verk.

Er núna í ad leysa af í mötuneytinu, med kellunum mínum eldhressu. Verd tar út tessa viku og svo fyrstu vikuna í ágúst. Bara ánægjulegt, enda frír og gódur matur og hressar kellur.

Hilsen