Að leikslokum/The end

Hilsen:

Þannig fór um leik okkar íslendinga við dani, við urðum að lúta í lægra haldi fyrir þeim. Spennan í fyrri hálfleiknum var alveg óbærileg og maður vonaði svo innst inni að okkur tækist að komast yfir með tveggja eða þriggja marka mun, en allan fyrri hálfleikinn skildi að eins marka munur á milli.

Ekki veit ég hvað sambýlingar mínir hérna hafa haldið um mig þegar þeir sáu mig, étandi óafvitandi tvær brauðsneiðar í einu, fórna höndum, eða þá hrópa af gleði þegar við skoruðum hjá dönum. Og þegar framlengingin var þá var maður nánast farinn að bryðja skeiðina sem maður hélt á með annarri hendi. Og lokamínútan var sú lengsta, og innst inni vonaði maður svo innilega að okkur tækist loks að komast áfram, en því miður raunin varð önnur. Enn á ný urðum við að lúta fyrir dönum, enda höfðu þeir margar góðar og snjallar skyttur og til sögunnar nefni ég leikmann nr. 10 hjá þeim, tveggja metra hár leikmaður á að líta sem léttilega lyfti sér upp og skoraði ófá mörkin hjá okkur. Eftir að hafa tekið hann úr umferð  var leikmaðuyr nr 8 okkur skeinuhættur. Mér fannst eiginlega of mikil ofnotkun á 'Ola Stefánssyni, Alexander var lítið notaður, saknaði að sjá meiri tilþrif hjá Guðjón Val og hvað þá að Sigfús nyti sín. Aðalmennirnir voru Snorri Steinn og 'Olafur, þeir héldu liðinu uppi allan tímann.

Jamm, en svona fór þetta. Ekki við því að gera nema spýta í lófann og halda áfram. Það er ekki eins og við getum ekki spilað á fleiri mótum, nóg af þeim framundan. Nú er bara spurningin, verður Alfreð áfram þjálfari?

Hi from Gilly:

Well we had our game with the danes, and unfortunately we lost, which we are quite used to. But we had a winning streak for a while and the whole first quarter of the game the difference between goal was only one goal. But in the second quarter it seemed that we had lost control of defense and for a while the danes kept on scoring and we managed to keep them inside the boundaries. In the final stretch the goal was 34-34, and we had a extension and lost the game, O think 40-41 to the danes. So it seems that we are not gonna be one of the teams that will participate in the World Championship in 2008. But thats nothing new to us.

I dont know what my fellow housemembers thought of me, shouting with either joy or sadness, holding two sandwiches in my hand and eating them both at a time. For awhile it was really nervewrecking and  in the end It was kinda like a rush, and when we had lost, I felt like a empty balloon. 

So now I am going to bed and calm my nerves. Goodnight

Bye

Gilli