Doksi, doksi

Hilsen:

Stundum veit ég ekki hvort ég eigi ad grenja eda hlægja, eda hvorttveggja. Eins og dyggir og umburdarlyndir lesendur mínir hafa fylgst med ad undanförnu, hefur hversdagshetjan teirra legid rúmföst med háan hita, svima, verki í útlimum og slæman hósta sem adeins reykingamenn til margra ára tekkja, ekki ósvipad tví ad madur hafi reykt frá tví naflastrengurinn var slitinn.

Mætti loks í vinnu í gær, en stód ekki lengi vaktina. Vard ad hætta og leita mér læknishjálpar, hélt reyndar ad ég væri ordinn fær í flestan sjó eftir veikindin. Fann reyndar um morguninn ad ég var enntá slappur en tarsem Adecco hafdi hringt og athugad hvort ég væri ordinn frískur, tá dreif ég mig af stad.. Adeins til ad fara heim á hádegi og til læknis.

Eftir ad hafa hlustad mig og látid mig segja hid altjódlega AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH, tá komst hann ad teirri læknisfrædilegu nidurstödu ad ég væri med lungnavírus, eda sýkingu í lunga. Tessi sýking ylli tví ad ég ætti svo erfitt med andardrátt og hóstadi stödugt.

Èg verd frá vinnu í heila viku á pensíllíni og tek tví rólega samkvæmt læknisrádi. Get stundad æfingar, en verd ad sleppa spinning, tar sem tad reynir svo mikid á öndun.

Svona er lífid, ups and downs.

Annars er tad búid ad vera hreinasta helvíti ad vera veikur í 30 stiga hita. Madur hefur legid í svitavotu fleti og svitnad og á köflum verid vid ad falla í yfirlid. Fann tad út tegar mér fór ad lída betur var ad sitja úti og fá smá vind, enda ekki hægt ad vera innandyra tegar madur er veikur. Madur fékk allavegana smá blástur og gat svo farid inn aftur.

Hilsen