Og hefst nu gleðin

Jæja komiði sæl og blessuð

 

Erum enn i Færeyjum. Komum til Torshafnar i gær, i svarta toku og rigningu, hofðum eytt fjorum dogum 'i Miðvagi, i tessu fina farfuglaheimili, tar sem til staðar var fyrirtaks tjaldstæði, innandyra setustofa með leåursofum og sjonvarpi troðið af gervihnattarasum. Vorum tar i goåu yfirlæti, og skoðuðum okkur um tar. Tar er landslag storbrotið, stakir klettadrangar viå sjondeildarhringinn, asamt eyjum utifyrir  tar sem viå fyrstu syn enginn viråist koma nema fuglinn fljugandi. Tokum runt um svæðið og heimsottum bæ sem heitir Bæur, tar sem rolegheitin rikja, og flest husin a staðnum eru fra siðustu old. Litið for fyrir ibuunum 67 sem byggja bæinn en að sogn heimamanns a staðnum, ta var einn smiður, einn sjomaður, nokkrir i vinnu i Miðvagi og hinir possuðu upp a konurnar. Fengum agætis veður allan tennan tima, og  siðasta daginn forum við i bilferå i Gasadalinn tar sem siðustu gong voru boruð i gegn. I Gasadal bua allan arsins hring um 7 manns, flest folk yfir og um sextugt. Tar rikir angurværå kyrrð, litið stress a monnum, teir fau sem við mættum satu a bekk og ræddu landsins gagn og nauðsynjar. Tegar komiå er i gegnum gongin til Gasadals ta blasir við skilti tar sem segir að maður i gegnum gongin a eigin abyrgð, enda gongin einbreið og engin lysing. Enda for um mann nettur skjalfti að aka i gegnum tau baðar leiðir.

Aður en til Vaga var komiå hofðum við eytt sunnudeginum i Vestmannabjorgum tar sem viå forum i batsferð tar sem siglt var inn i svokallað grottos, eða vikur tar sem fuglarnir satu syllum og letu svo sannarlega vita af ser. Ferð tessi var mognuå og mæli eg hiklaust með henni. Tetta virðist vera helsta aðdrattarafla bæjarins Vestmanna, nema menn kjosi að dvelja tar um stund i algerri kyrrð. Tann solarhring sem við eyddum tar ta veltum við tvi fyrir okkur hvort ibuarnir hefðu veriå brottnumdir, tvi litið bar a teim allan tann tima sem við vorum tar. Tegar við voknuðum a manudagsmorgni, ta leið manni eins og i biomyndinni 28 days later, tar sem gotur voru auðar, og fair a ferli. Enda segir i einni handbokinni sem við hofum meðferðis, að tetti er svefnbær með storum stofum. Vel heimsoknarinnar virði samt að heimsækja hann, tvi vegakerfiå byður upp a storfenglegt natturufegurð a leiðinni, tað er að segja ef tað er ekki toka.

En sem fyrr segir, undirbuningur að Olafsvoku er hafinn að fullu her i Torshafn, brjalað að gera i gær tegar viå komum ur natturukyrrðinni, klikkuð umferð bæåi a gotum uti og i Bonus og Rusdrekkasolunni, eða Rikið. Minnti mann a Tjoðhatið i Eyjum stemmningin i gær. Og eins og sannir islendingar erum við buin að byrgja okkur upp af bjor og erum til i slaginn i toku og rigningu.

Meira siðar.