Sjúkrablogg/Diary of a patient

Sæl verið þið:

Það eru liðnir tveir dagar síðan ég kom heim af spítalanum. 'I gær fékk ég heimsókn frá skólafélaga mínum, og minni bestu hjálparhellu hérna, Olaf. Þó að á milli okkar séu 4 ár, þá hefur þessi einstaklingur reynst mér afar vel, ætíð tilbúinn til að aðstoða, og það hefur eiinig verið gagnkvæmt. Samkvæmt búddiskri hefð skiptir það máli að skila af sér góðu karma, því að í seinna lífi mun maður njóta þess ef maður hefur gert vel við aðra. Olaf mun njóta þess óafvitandi þó hann sé ekki hallur undir karma.

Annars á þetta að vera stutt. 'I gær sem fyrr segir kom hann og aðstoðaði mig við að setja upp office pakkann í tölvuna, ég hef ekki getað opnað skjöl í word . Hann kom einnig með eitthvað að drekka og við ræddum saman. 'A næstu dögum mun hann koma með verkefnin frá skólanum þannig að ég geti fylgst með. Eftir að hann var farinn fór ég í að taka til og gera hreint, enda hef ég haft frekar litla orku undanfarið.  Enda á ég von á heimsókn á mánudegi (í dag) vegna heimahjúkrunar, þannig að maður vildi hafa hreint í kringum sig. Síðan var ég dunda ýmislegt, lesa námsefni og í lokin fylgdist ég með leik Pólverja og Þýskalands. Sá leikur var hreint út sagt til að byrja með mjög spennandi, en augljóst að þjóðverjar höfðu mun meiri leikreynslu en Pólverjarnir sem því miður töpuðu allt of mörgum tækifærum. En góður leikur á að horfa. Eftirá  fór ég inn á herbergi og reyndi með herkjum að horfa á sjónvarpsmyndina Das Boot á DR 1, en sú stöð næst illa og þrátt fyrir góð gleraugu, var varla horfandi á myndina sökum "snjókomu" og truflunar á hljóði. Hefði reyndar getað horft á hana í tölvunni, en var einhvern veginn ekki spenntur fyrir því. Þegar á leið um kvöldið fann ég að hafði verið of duglegur, hefði átt að liggja meira fyrir, og nú sem ég sit og skrifa þennan texta þá er ég frekar slappur. Þannig að dagurinn í dag, sem því miður er sólríkur og bjartur, verður tekinn með hvíld og með sem minnstri hreyfingu.

Hilsen

 

Hi from Gilly:

I have been home for 2 days now, and today I am feeling not well. The reason for this is my own fault, as I was doing too many things yesterday, like cleaning and  kinda on the move the whole day. Today I will get a nurse to come, to change the bandages, and it seems that I will have to take it easy, and not be so active as yesterday. I am on medication, and in between I am fine, but when the medication wears off, I start to get weak again. But today I will have to lie in bed and just take it easy, and try to restrain myself from being active.

My friend and schoolmate, in class, Olaf has been a vital support. Always ready to assist, and available when he can, because he has this code in life of helpinp people, sometimes more than himself.  In my case he has been helping me, like picking me up at the hospital and driving me home, bringing me colas and offering to help me with my studies for the next week. In the buddhist sense, he will enjoy a rich karma in his afterlife, because that every good deed he does to his fellow brothers will come back multiplied. A good thought to think about. Yesterday I watched the final play between Poland and Germany. For the first half hour it was exciting to see, but in the final quarter it was obvious that the Germans had a good hold of the game, and unfortunately the Polish players made too many mistakes, and it was also obvious that the german team was the more experienced in playing a tough game. But the Polish get my salute for getting so far a and to compete with the germans, and this I understand is after like two years of good playing that they have gotten so far. So their chances for the next world championship, I think after 4 years or more, are really good if they improve their play tactics and strengthen their defence. But in all a exiting game. But afterwards I was tired, probably that I hardly had anymore energy left to do but go to bed and try to watch some movie classic,  Das Boot, in bad quality on my tv. I gave up and just went to sleep.

Well, this has to be short. I will try to keep u my friends, abroad, posted.

Bye for now

Gilly